ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω βαρεθεί να βλέπω μετανάστες,πρόσφυγες να αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια και κοινωνικά βάρη. Έχω σιχαθεί τον πλανήτη μας όλο! Για σκέψου..να σου βομβαρδίζουν το σπίτι,να χάνεις την μητέρα σου,τον πατέρα σου,τα αδέρφια σου,το παιδί σου και να τρέχεις να ξεφύγεις με ό,τι απέμεινε από την οικογένειά σου. Να σε εκμεταλλεύονται κάποιοι,παίρνοντάς σου όποια περιουσία σου απέμεινε για να σε βγάλουν από την εμπόλεμη ζώνη και μόλις φτάνεις στον πρώτο σταθμό,στην Ελλάδα,να νιώθεις ένα σκουπίδι,ένας ζητιάνος. Μόλις περάσεις στα Σκόπια να σου επιτίθενται με πλαστικές σφαίρες και γκλόμπ...τι Ευρώπη τι Ασία...τα ίδια σκατά είμαστε παντού! Και μετα τη Μικρασιατική καταστροφή τα ίδια αντιμετώπιζαν και οι Έλληνες πρόσφυγες στην ίδια τους τη πατρίδα! Θεέ! δηλαδή δεν έχω λόγια πλέον,μόνο κραυγή πόνου και απελπισίας! Στην Ουκρανία πάλι Ουκρανοί σκοτώνουν Ουκρανούς,ανελέητα! Μας σιχάθηκα! Αλήθεια αξίζουμε να λεγόμαστε ανώτερα ζώα;; Τα κατώτερα είμαστε,τα χείριστα!Δεν έχω πλέον φωνή και καμία ελπίδα.