ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ας γραψω και εγω για τα παιδια που νομιζουν οτι με το να μην περασουν στη σχολη που ηθελαν γκρεμιστηκε ο κοσμος μπροστα στα ματια τους.Ειμαι απτους 'τυχερους' που εδωσαν 2 φορες πανελληνιες. Σαν να μην εφτανε η πρωτη φορα, η πιεση, το διαβασμα, τα νευρα, τα κλαματα, εγω μετα τα αποτελεσματα πηγα και αγορασα καινουρια τετραδια για τη Φυσικη. Να περασω σε μια παρομοια σχολη δεν ηταν ο στοχος μου, και ως τρομερη πεισματαρα δεν ακουγα κανεναν οταν μου ελεγε "τι βιολογικο, τι φυσικο; το ιδιο ειναι"Την ιδια στιγμη που οι φιλες μου κοιτουσαν το βιβλιαρακι της ΝΕΟΣΕΤ και του ΙΚΕΑ, εγω αναρωτιομουν αν θα επρεπε να αγορασω καινουρια βιβλια ή να μεινω με τα παλια. Απο τη μια βοηθουσα τη φιλη μου να βρει το 'τελειο σετ μαχαιροπιρουνα' -λολ- και απτην αλλη ελυνα ασκησεις. Ναι, δεν ηταν απτις καλυτερες εποχες τις ζωης μου. Ολες οι φιλες μου πηγαν να σπουδασουν και ξαφνικα εγω, που ειχα βγαλει περισσοτερο απο ολες τους, εγινα η καημενη. Αυτα σκεφτομουνα.Ωσπου σε καποια φαση βαρεθηκα να μειωνω τον εαυτο μου και να περιμενω να περασει η χρονια. Γραφτηκα γυμναστηριο και πηγαινα καθε πρωι, στα ομαδικα με τις γιαγιαδες. Διαβαζα τα πρωινα, το απογευμα φροντιστηριο και εβγαινα σχεδον καθε βραδυ με τους συμμαθητες μου (πολυ σημαντικο- γκρουπ που να ξαναδινει, οχι τριτης λυκειου+οχι σπιτι με ιδιαιτερα). Βρηκα και γκομενο χαχα. Περασε μια δύσκολη και γεμάτη χρονια καπως ετσι, και ο μηνας των πανελληνιων ηταν σκετο σπασιμο νευρων. Αλλα το καλοκαιρι με βρηκε κορμαρα, να ψαχνω για το δικο μου τελειο σετ μαχαιροποιρουνα, σιγουρη οτι ειχα περασει στη σχολη που ηθελα (18000+μορια). Το ζουμι ειναι, σκεψου αν θες να ξαναδωσεις. Δεν ειναι ευκολο, αλλα αν το παρεις αποφαση, ζεισε το. Χρονος ειναι θα περασει :)Ισμηνη.