ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα μπορούσα να σου μιλάω για ώρες. Για το όνειρο που πέρασε ξυστά από το πλάι μου και δεν μπόρεσα να το αγγίξω. Για το όνειρο, που κάποτε γι αυτό ήμουν χαρούμενος. Θα μπορούσα να κλείσω τα μάτια για ώρες, βλέποντας ξανά το όνειρο που πέρασε ξυστά. Να βλέπω τον μακρινό ατελείωτο γκρι δρόμο, που είναι και πράσινος από το δάσος που διασχίζει.Τον δρόμο που έμεινα μόνος να περπατώ. Από εκεί πέρασε το όνειρο ξυστά και μου χαράκωσε τον ώμο. Θα μπορούσα να ταξιδέψω πίσω χρόνια για να σταματήσω το όνειρο όταν γεννιόταν, αλλά δεν θα σου μιλούσα τώρα για τα όσα έχασα και για τα όσα βρήκα. Όμως δεν είναι άδικο; Σου μιλάω ώρες για το άδικο των χαμένων ονείρων που έρχονται κατά πάνω σου με φόρα και σου αφήνουν μόνο μια πληγή στο ώμο. Πως θα την κλείσω την πληγή; Ποιο όνειρο να φτιάξω τώρα; Κι αν περάσει ξυστά; Κι αν δεν έχω άλλη αντοχή; Ώρες ατελείωτες σου μιλάω και βλέπω το όνειρο της απάντησης να περνάει ξυστά. Τα άδικα ξυστά όνειρα που κάποτε θα πιάναμε μαζί. Και τώρα μόνος σου. tesla32