Ολοι ειμαστε τοσο αχαριστοι που τους θεωρουμε ολους τοσο δεδομενους.καλη δυναμη κοριτσι μου.
3.9.2015 | 21:37
Θελω τη μαμά μου ....
Πάνε κάποια χρονια που το Αλτσαιμερ μας χτύπησε την πόρτα ..Αυτη η καταραμένη ασθένεια που τρώει σιγά σιγά τον ασθενή άλλα κ τους ανθρώπους που ζουν μαζι τους ,γιατι εχεις τον άνθρωπο σου μπροστά σου κ ειναι σαν να μην τον εχεις ..Η μαμά μου λοιπόν δεν ειναι πολυ μεγάλη ίσως ειναι αρκετά νέα για κάτι τέτοιο ..η εξέλιξη ραγδαία ο πόνος μας πολυ μεγάλος .πολλες φορές αναρωτιέμαι γιατι σε έμΑς;;κ μια φωνή μου απαντά γιατι οχι σε εσάς ??ποιοι είστε εσεις ???κ γω μετα λεω οκ σε εμάς αλλα οχι τωρα ίσως κάποια χρονια αργότερα ..Να αγαπάτε τις μητέρες σας .η αγάπη της μάνας δεν αντικαθίσταται με τιποτα !!ειναι η πιο αγνή αγάπη, η πιο άδολη που οτι κ να γίνει δεν την ανατρέπει ...Θύμαμαι απο μικρή να μπαίνω παντα στο σπιτι να αφήνω τα πράγματα μου κ να φωνάζω μαμά που εισαι ?? τωρα ερημιά ..Και τι δεν θα έδινα να σε άκουγα να με κατσαδιάζεις γτ καπνίζω η γτ δεν σου πότισα τα λουλούδια κ τα βρήκες αε κακά χάλια .Μητέρα σε αγαπώ πολυ ...αυτα απο εμένα ευχομαι να είστε όλοι σας καλα να έχετε υγεια σωματική κ ψυχικη.Γ 32
1
