4.9.2015 | 22:21
κλάμα
Τον τελευταίο χρόνο έχω το κλάμα στο τσεπάκι. Κλαίω με το παραμικρό. Κυριολεκτικά με το παραμικρό. Και συνέχεια. Καθημερινά και ίσως και περισσότερο από μία φορά τη μέρα. Με κάτι που θα δω, ακόμα και με κάτι που θα διαβάσω. Χωρίς να το καταλάβω, τα μάτια μου αρχίζουν να τρέχουν. Ακόμη και τώρα που σας γράφω είμαι δακρυσμένη χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο.. βεβαία έχουν συμβεί άσχημα πράγματα στη ζωή μου το τελευταίο διάστημα. Φοβάμαι πως η τόση ευσυγκίνησια είναι σύμπτωμα κατάθλιψης... έχει κάποιος ανάλογη εμπειρία?
