ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μερικές φορές νιώθω κάπως σαν καταραμένος που γεννήθηκα γκέι.Στα αρχίδια μου, για τις κοινωνικές απόψεις και προκαταλήψεις (από τα 16 ζω ελεύθερος), αλλά να...Σκέφτομαι πως έχουν περάσει 26 χρόνια ζωής έτσι, σχεδόν χαράμι. Τα καλύτερα χρόνια λένε. Με έχω πιάσει να σκέφτομαι όλα τα ενδεχόμενα. Αν είχα γεννηθεί str8, αν είχα γεννηθεί γυναίκα, αν ήμουν ενεργητικός και όχι παθητικός, αν ήμουν λιγότερο ασυμβίβαστος. Αν δοκίμαζα σχέσεις απλά για να τις δοκιμάσω κι όπου-αν βγουν κι ας μην κάνουν την καρδιά μου να χτυπούν. Αν θα μπορούσα να ανεχτώ να μοιράζομαι κάποιον. Αν θα μπορούσα να πλήττω λιγότερο με κάποιον που δεν έχει ανησυχίες. Αν καύλωνα με κάποιον που μου αρέσει μόνο ο χαρακτήρας του και καθόλου η εμφάνιση του.Τόσα "αν" που αφορούν κάποιον που δεν είμαι και όχι εμένα όπως είμαι.Πως θα ζήσω λοιπόν; Μόνος; Με περιστασιακά ξεκαβλώματα; Με αποτυχημένες απόπειρες; Με ημίμετρα; Ή με κάποιον που τον θέλω περισσότερο απ'ότι αυτός ή και το αντίστροφο;Αναλαμβάνω όλο το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί. Αλλά φταίω μονάχα εγώ;