ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγόρι εγώ,αγόρι και αυτός.Συνομήλικοι και οι δύο (19).Γνωριστήκαμε πέρυσι εντελώς τυχαία στο μετρό.Συγκεκριμένα δεν ήμουν καλά εκείνη τη μέρα και είχα τάσεις λιποθυμίας.Με κατάλαβε λοιπόν το παλικάρι (ένας θεός ξέρει από που) και προσφέρθηκε να με κρατήσει στην αγκαλιά του για να μην πέσω (παρένθεση,είναι 1.90 ύψος παλικάρι και εγώ 1.82)Εν πάσει περιπτώσει,να μην τα πολυλογώ,ανταλλάξαμε τηλέφωνα και ξαναβρεθήκαμε.Ήδη απ'το πρώτο ραντεβού το κάναμε.Ξετρελάθηκα.Ήταν η πρώτη μου φορά,αυτός απ'ότι μου είπε ήταν έμπειρος.Με το που πέρασε όμως αυτή η φανταστική βραδιά,άνοιξε η γη και τον κατάπιε.Κανένα μήνυμα,κανένα τηλεφώνημα.Αυτά για 3 μήνες.Χθες μου έστειλε μήνυμα στο οποίο μου έγραφε "Μου λείπεις μικρούλη μου.."Τι να συμπεράνω τώρα εγώ;;Με βασανίζει;Με θυμάται όποτε του καπνίσει;;Από τη μία με διακατέχει εγωισμός,από την άλλη όμως μου λείπει η αγκαλιά του..Τι του απαντάω;