ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για 3 χρονια. Ξεκινησε μεγαλος ερωτας. Απο το πουθενα. Κοιταχτηκαμε τα αφησαμε ολα γυρω μας, ερωτευτηκαμε παραφορα, πηγε λονδινο 6 μηνες, πηγαινα ακομα και για 2 μερες να τον δω. Γυρισε τον Ιουνιο και τον Οκτωβριο εφευγα για δουλεια στο Ντουμπαι. Ημουν ανεργος και χρειαζομουν πολυ αυτη τη δουλεια. Πονος καταθλιψη, ερωτας στις 5 το πρωι, μεθυσμενα βραδια, "θα τα καταφερουμε" "εμεις θα αντεξουμε" "εμας δεν μας σταματαει τιποτα". Περνανε 8 μηνες και εχω κανει το σκαηπ δευτερη φυση μου. Δεν εχω ουτε εγω ουτε αυτος ζωη εξω απο τη δουλεια μας. Μονο ο ενας τον αλλο. Ωσπου αρχιζουμε να κανουμε πλανα να ερθει στο Ντουμπαι και αυτος. Προσπαθει για 6 μηνες. Τον βοηθαω εγω στο τελςο καταφερνω και του βρισκω δουλεια. Ερχεται 10 μηνες μετα απο τη μερα που πηγα εγω εκει. Επιτελους, στην ιδια πολη, στην ιδια δουλεια. Ερωτευμενοι, μετραμε σχεδον τρια χρονια. Περναει ενας χρονος ακομα. Δυσκολευομαστε μονο λιγο με τα ωραρια μας. Ωσπου ερχονται τα μαυρα συννεφα να μας σκεπαζουν. Παιρνει μεγαλο μισθο. Εγω μαζευω τα παντα στην ακρη για να φυγω και να ξεκινησω κατι στην Ελλαδα η καπου αλλου πισω στην Ευρωπη. Αυτος αρχιζει να ξοδευει, ρουχα, κινητα, υπολογιστες, πραγματα, εξοδοι, ποτα. Εχει κανει δικες του παρεες. Ολα αυτα που του ελειπαν στην Ελλαδα και τα βρηκε εκει. Εγω το ιδιο. Τον αγαπω, τον περιμενω, νευριαζω, ζηλευω, αναποφευκτα. Γινομαι εγωιστης κατα καιρους. Τον χωριζω σε μια στιγμη τρελας και τα βρισκουμε λιγες μερες μετα. Νιωθω οτι τον χανω. Δεν το χωραει το μυαλο μου. Και αυτος μου δειχνει οτι τα κανει ολα αυτα γιατι του ελειπαν, αλλα ειναι εκει. Με κηνυγαει, μου δειχνει ποσο ποτε δε θα με αφηνε. ΕΙμαστε σαν δυο ιδανικοι φιλοι εραστες απλα σε μια δυσκολη στιγμη. Θελω απλα να τα φτιαξουμε ολα. Ωσπου σε ενα τσακωμο μας δε μιλαμε για 2 μερες και με απαταει. Το εμαθα τυχαια αμεσως μετα. Γκρεμιζεται το συμπαν μου. Χανω τη ζωη μου, την καθημερινοτητα μου, το μυαλο μου, ολα. Ολα. Με κηνυγαει αλλα εχω φυγει για λιγες εβδομαδες, δεν το χωραει το μυαλο μου. Ωσπου τα βρισκουμε ξανα μετα απο τοσες προσπαθειες του να με προσεγγισει. Λεω ειναι η κακια στιγμη. Συμβαινει σε ολους. Μαθαινω στο καπακι απο τα μηνυματα μιας φιλης του που ειχε αφησει ανοιχτα οτι με απατησε ξανα οσο δε μιλουσαμε. Χωριζουμε τελειωτικα.Παω διακοπες Ελλαδα, δε θυμαμαι ουτε ενα βραδυ, επινα απο το μεσημερι καθε μερα. Ειμαστε ενα τιποτα πια. Ολος αυτος ο ερωτας, ολο αυτο το παραμυθι εχει γινει μπροστα στα ματια μου ενα φτηνο εγωιστικο αστειο. Ειμαι αρρωστος μαζι του, με τον εαυτο μου, με ολα. Γιατι τον εφερα εγω στο Ντουμπαι, και τα βρηκε ολα αυτα εδω. Γιατι εγω ημουν αιτια για ολο αυτο. Και μετα απο λιγο καιρο με λεφτα και καλη ζωη δε με ειχε αναγκη πια. Ενα μηνα μετα που δεν ειχαμε μιλησει καθολου ενα βραδυ μεθυσμενος στην γιορτη του του εστειλα χρονια πολλα και μου ειπε να παω σπιτι του. Πηγα, εβαλα τα κλαματα οταν τον ειδα. Καναμε ερωτα. Αλλα ηταν αλλιως, ηταν ενοχο, τοσο γνωστο, τοσο δικο μας, αλλα ηταν σαν να παρανομει. Την επομενη μερα ηταν σαν ξενος. Εφυγα και μου ειπε οτι θελει χρονο να σκεφτει.Περασε ενας μηνας, ειναι ξενος, με παιζει, με κανει να ζηλευω επιτηδες, τον παρακαλαω να βρεθουμε και μου λεει δικαιολογιες η οταν με δει χαλια μου λεει ελα απο δω και φαινεται οτι δεν τον νοαιζει καν που ειμαι εκει. Μου δινει σημασια οταν υποψιαζεται οτι με προσεγγιζει καποιος αλλος απ τη δουλεια. Με προσεγγιζουν τοσοι πολλοι, μου στελνουν μου την πεφτουν και δε με νοαιζει κανεις μονο αυτος. Μονο και μονο αυτος. Μου λεει οτι προσπαθει, οτι θελει χρονο αλλα το δουλευει. Εκβιαζω μια καλη κουβεντα η κατι απο το στομα του. Αλλα φαιενται δυνατος και ανεξαρτητος. Λεει οτι ειχε αναγκη να μεινει μονος του. Εγω γιατι δεν την ειχα; Γιατι μετα απο οσα ειδα και εμαθα εγω ειμαι ακομα ετσι. Μου λεει οτι ο τροπος που του μιλησα το βραδυ που χωρισαμε τον απομακρυνε παρα πολυ. ΔΕν το πιστευω γιατι τον ξερω. Παντα τα συζυταγαμε και τα ξεχναγαμε αυτα. Ωσπου γινεται πιο θερμος, με τις μερες. Νιωθω οτι μου μιλαει πιο πολυ, η αλλαζει λιγο σταση. Ωσπου ενα πρωι στο σπιτι του κοιταξα το κινητο του. Φτηνο, ρηχο το ξερω. Τα εκρινα και εγω παντα αυτα. Και βλεπω οτι στελνει σε εναν αλλο ελληνα εδω, Που τον ειχα υποψιν μου σαν φιλο του απλα. Και του λεει νιωθω τοσα ομορφα συναισθηματα οταν ειμαι μαζι σου εξω στο σπιτι η οπου παμε. Ο αλλος ειναι συγκρατημενος, εχει σχεση 3 χρονια και ειναι πιστος. Αλλα ο δικος μου του την πεφτει κανονικα. Τον προσκαλει συνεχως σπιτι και ο αλλος αρνειται. Του στελνει οσα μηνυματα ευχομουν να ειχε στειλει σε μενα τοσους μηνες. Που ολο κατι κανει και ολο με κατι ειναι απασχολημενος. Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου ξανα. Δεν του ειπα τιποτα αυτη τη φορα. Δεν εδειξα οτι ξερω κατι η αλλαξε κατι. Και τωρα δεν ξερω τι να κανω. Με παγωσε λιγο αυτο. Ποσο λιγος ειναι. Εκλαιγα στον ωμο του και του ελεγα αν θες χρονο παρτον αλλα μη με κοροιδευεις, Μη μου το λες απλα γιατι δεν εχεις κατι αλλο αν δε με θες. Και μου ελεγε οχι αγαπη μου. Ενω γουσταρει αλλον. Ειναι ξεκαθαρο δε με θελει πια, Ποιος θελει καποιον που δεν εχει ζωη, που κλαει, που σερνεται και που παρακαλαει για αγαπη. Και ας εχουν περασει 3 χρονια μαζι. ΑΠλα δεν ξερω τι να κανω. Δεν εχω τη δυναμη να τον χωρισω. Γιατι θα παρω παλι την ευθυνη. Και ξερω δε θα τρεξει πισω μου. Θελω απλα να ηρεμησω, να τον ξεπερασω, να βρω τον εαυτο μου ξανα, να γελασω, να σταματησω να πινω, να περασω καλα ξανα με τους φιλους μου και να ξανα χαρω τις μικρες στιγμες της ζωης. Ξερω οτι με αγαπαει ακομα, και οτι θελει να περναει χρονο μαζι μου, αλλα το θελει επειδη δεν εχει τον αλλο, και εκ φυσεως δε μπορει να μεινει μονος του. ΔΕν ξερω αν πρεπει να μεινω μαζι του και απλα να προσπαθησω να ξενερωσω σιγα σιγα με το ποσο λιγος ειναι. Δε μπορω απλα να φυγω και να παρω την ευθυνη. Γιατι θα με τυρανναει η σκεψη του αν και αν, και αν δεν καταλαβα καλα, και αν δεν ηταν κατι σημαντικο και αν .... Ξερω τι παει να πει ερωτας. Εχω δει με το χειροτερο τροπο. Ο ερωτας δεν ειναι αμοιβαιος οπως λενε. Παντα ο ενας δινει πιο πολλα. Και οταν αυτος σταματησει να δινει τοσα αρχιζει να δινει ο αλλος που το καταλαβε. Ενα παιχνιδι ειναι ο ερωτας. Ενα παιχνιδι προορισμενο να τελειωσει.ου το καταλαβε. Ενα παιχνιδι ειναι ο ερωτας. Ενα παιχνιδι προορισμενο να τελειωσει.