ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σκέφτομαι ότι η ζωή που κάνω τώρα(σήμερα για την ακρίβεια) θα θεωρούνταν η ντροπή της ντροπής για να μπορέσω να την διηγηθώ στα υποθετικά εγγόνια μου. Βέβαια θα μπορούσε να συνοψιστεί: «Τίποτα καλά μου. Έβλεπα το Ηοw I met your mother και αναρωτιόμουν πότε επιτέλους θα μπορούμε να μείνουμε έγκυες μέσω διαδικτύου. Ξέρετε τώρα, είστε νέα και προχωρημένα παιδιά και το σεξ είναι... ααα ακόμη 4 είσαι Αλεξάνδρα και 'συ Αλέξανδρε 6 ε;» *κάπου σ' αυτό το σημείο με αγριοκοιτάζει η κόρη μου, ο γιος μου υποψιάζομαι θα μοιάζει στον μπαμπά του... άρα δεν θα με αντέχει!*Βέβαια, αυτό είίίναι πολύ υποθετικό σενάριο,Ας γυρίσω σε κάτι πιο ρεαλιστικό. Ναι παιδιά, τα 3 χρυσόψαρα μου, ο γερμανικός ποιμένας μου και οι γάτες της γειτονιάς θ' αδιαφορούν για τις ιστορίες μου. Θ' αδιαφορούν ακόμη και για τα φούξια μαλλιά μου! Θα νοιάζονται μόνο για το φαγητό και την βολή τους. Τουλάχιστον δεν θα πουν ποτέ πως έχω άδικο. Τέλος πάντων, αυτό που ήθελα να πω είναι ότι ζω επικίνδυνα...ανιαρά και ότι αυτός που γουστάρω έχει κάνει τρομερή κατάληψη στην σκέψη μου και τον αγαπώ είναι μακριά, αλλού και θυμωμένος μαζί μου. Όμως πάλι με τα χρυσόψαρα θα καταλήξω (πολύ φοβάμαι ότι τα υπόλοιπα ζώα θα ξεχνάω να τα ταΐζω). Υ.Γ. Συνειδητοποιώ ότι χρειάζομαι λίγο φρέσκο αέρα, αλλά εδώ στην Αθήνα ούτε από αυτό έχει, οπότε ας καπνίσω. Αν δεν το ρίξω τώρα λίγο έξω (με ένα τσιγάρο...λάιτ, κανά δυο ρουφηξιές το πολύ) τότε πότε θα ζήσω ως άγριο νιάτο; Ξεχειλίζω από ζωή λέμε!