ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εσυ χτες που ησουν στο λαιβ και ήσουν απο τις λιγες κοπελες που έχωνες και το ενιωθες.Που ησουν κομματια απ τη κουραση και επαιρνες δυο ανασες σε καθε κομματι για να συνεχισεις..εσυ που ειχες γινει ενα με τη φωνη του μανι και του ριο και γυρισαν ολοι και σε κοιτουσαν οταν δεν ηξεραν καν τα λογια και εσυ ειχες βγαλει το ειναι σου σε καθε κομματι,που καθοσουν πισω πισω και οχι μπροστα με τα 16 χρονα που θελανε να το παιξουν και σκασανε με το τοπακι και το σορτς και τα αγορια που χανε το τσιγαρο πιο ψηλα και απο οσο εφτανε το χερι τους για να δειχθούν,εσενα σε αγαπησα λιγο περισσοτερο.Παιδια,αληθεια μια συμβουλη απο καποιον που ειναι 20 χρονων και πηγαινει σε μερη μονο που γουσταρει και ξερει οτι θα περασει τζαμι.μη πηγαινετε σε συναυλιες/λαιβ η οτιδηποτε αμα δε το νιωθετε,αμα δεν ακουτε και απλα και μονο για να δειχθειτε.Το ξερω οτι εχει γινει μοδα η ραπ,το εχω νιωσει στο πετσι μου.Στα 12 μου κανενας σχεδον δεν ακουγε..αλλα πραγματικα αν ερχεσαι καπου για να καθεσαι σε μια γωνιτσα και να λες οτι απλα πηγες και ερχεσαι και με το στυλ του μαγκα η η αλλη με τα δεκα κιλα γκλιτερ αληθεια δεν ειναι ωραιο.Κοπελια,εσυ ειμαι σιγουρος οτι περασες υπεροχα χτες.Γυαλιζαν τα ματια σου οταν εφευγες,ησουν ιδρωμένη και δεν εβγαινε καν η φωνη σου.αλλα ξερω οτι εισαι απ τους λιγους που ευχαριστηθηκαν καθε δευτερολεπτο του λαιβ.