5.10.2015 | 21:51
Η μπόχα στο μεγαλείο της.
16:35. Μπαίνω στο δωμάτιο Χ. Αρχικά, μυρίζω μια ποδαρίλα να ξεχειλίζει από τα αθλητικά παπούτσια. Προχωρώ πιο μέσα, ξεπροβάλλει και το άρωμα κλανίλα από τα σεντόνια. Με βαριά καρδιά κάθομαι στην δερμάτινη καρέκλα. Σκέφτομαι, αυτό ήταν, τέλειωσε το μαρτύριο. Ας κάνω υπομονή για μια ώρα. Η χαρά κράτησε για λίγο. Η ντουλάπα βρισκόταν κοντά στο γραφείο. Η μασχαλο-ιδρωτίλα παραμόνευε. Μου ήρθε να κάνω εμετό. Κι όλα αυτά για 5 ευρώ.
