ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν καιρό, χώρισα μετά από σχεδόν 5 χρόνια σχέσης. Οι λόγοι ήταν απλοί: 1. Του είχα ζητήσει να συζητήσουμε κάποια θέματα οικογενειακά που με απασχολούσαν και το απέφευγε για μήνες 2. Είχε μπει στη φάση "θέλω να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά κλπ κλπ" 3. Μου απέκρυψε ότι ζητούσε δανεικά από φίλους (όχι κοινούς φίλους ή δικούς του φίλους, από δικούς μου φίλους)Οπότε απλοϊκά είχα λίγα πράγματα να πω:1. Όχι, δεν μπορώ να ανεχτώ να μην με στηρίζεις όταν έχω ανάγκη. Ζήτησα απλά να πω τους προβληματισμούς μου, όχι να μου λύσεις το κυπριακό.2. Όχι, δεν θέλω γάμους και παιδιά. Ούτε μαζί σου, ούτε με κάποιον άλλο. Δεν μπορώ να αποκλείσω κάτι στο μέλλον, αλλά αυτή τη στιγμή (και τότε όταν ήμουν ακόμη μαζί του) δεν θέλω, μέχρι να θέλω.3. Όχι, δεν μπορεις να είσαι μαλάκας ζήτουλας. Δεν μπορείς να ζητάς δανεικά κι αγύριστα, να παρακαλάς να μην μου το πει κανένας και μάλιστα από δικούς μου φίλους.Ξέκοψα, με θάψανε, με πρήξανε αλλά δεν με ενδιέφερε. Γιατί η απάντηση ήταν και θα είναι η ίδια: Όχι, δεν θα χαραμίσω το χρόνο μου. Κατηγορηματικά όχι.