ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποια θεωρειτε την πιο ορθη συμπεριφορα προς μια μητερα αδιαφορη, που ξεσπαει στην κορη της (λογω του οτι δυσκολευεται απο αλλα και την "πληρωνω" παντα εγω), που πληγωνει με τα λογια της και που προσπαθει παντοτε να βγαινει "λαδι"; Στα 25 ετη της ζωης μου τα τελευταια 2 ειναι απαλευτα μαζι της. Δοκιμασα να μην της μιλαω για να βαλει μυαλο, δοκιμασα να παω με τα νερα της, δοκιμασα να σηκωθω να φυγω και να μην ξερει πού παω, δοκιμασα να την απειλησω πως αν δεν παραδεχτει τη συμπεριφορα της αυτη θα ξεκοψω τις επαφες μαζι της.. Δοκιμασα τα παντα και τιποτα δεν αλλαξε, παρα κανει συνεχως τα ιδια και τα ιδια. Ειλικρινα δεν ξερω τι να κανω... Οσο δεν εχω επαφες μαζι της εχω το κεφαλακι μου ησυχο. Αραγε αυτη ειναι η λυση, δηλαδη το να την ξεκοψω οριστικα και αμετακλητα απο τη ζωη μου;