ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.10.2015 | 21:43

Η ειρωνεία

Έδωσα πανελλήνιες και πέρασα στην Πάτρα. Όλοι οι υπόλοιποι φίλοι μου περασαν εδω (Αθήνα). Μέσα σε αυτούς περιλαμβανεται και ενα παιδί, με τον οποίο ήμουν μαζί σε σχολείο και φροντιστήριο και μου αρεσε(ι).δυστυχώς με αυτον είμαστε μόνο φίλοι. Δεν ειχε γίνει τίποτα μεταξύ μας και δεν νομίζω να γίνει τώρα.... Έχω ήδη μετακομίσει στη Πάτρα εδώ και 2 εβδομάδες και μου λείπουν όλοι (αλλα ειδικά αυτος). Μια μέρα λοιπόν που άργησα για την σχολή ειχα πάει και καθόμουν σε ένα πάρκο εκεί στο πανεπιστήμιο και άκουγα μουσική κοιτώντας μια φωτογραφία του (μελόδραμα αλλά δεν είναι εκεί η ουσία). Τόσο καιρό που κυκλοφορουσα στην Πάτρα έψαχνα να βρω σε όλους κατι να μου τον θυμίζει. Περπατούσα στο δρόμο και αν τύχαινε να ανταλλάξουμε βλέμματα με κάποιον έλεγα "τι γλυκούλης, αλλά δεν είναι ο @#$". Δεν είναι ότι ψάχνομαι για να κανω κάτι με κάποιον, απλά δεν μπορώ να τον σκέφτομαι άλλο, με σκοτώνει... Εκεί που καθόμουν λοιπόν στο πάρκο του πανεπιστημίου, έρχεται και κάθεται (κάνα 5αρι μέτρα μακριά) ένα παιδί που πρωτη φορά τον έβλεπα. Δεν έδωσα σημασία και συνεχισα με τη φωτογραφία.... κάποια στιγμή, μπορεί και μια ώρα μετά, τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου να έρχεται προς το μέρος μου"Γειά σου""Γειά""Ακούς μουσική; ""Ναι...." *είσαι ηλιθια? Γιατί είπες ναι; **βγαζω τα ακουστικά, τον κοιτάζω, του χαμογελάω*"Σπουδαζεις εδω;""Μόλις ξεκίνησα.... εσυ? ""Εγω ειυ τέταρτο έτος...."*κανα 20λεπτο συζήτηση, συστηθηκαμε κιόλας, και μετά ήρθε και τον πήρε μια κοπέλα, αλλά δεν κατάλαβα αν ηταν φίλη του ή η φίλη του*Τέλος πάντων, κατα πάσα πιθανότητα δεν θα ξαναβρεθούμε.... (εκτός αν παω ίδια μέρα και ώρα ξανα σε εκείνο το πάρκο εντελώς τυχαία, λεεγω τωρα....)Δεν είναι μεγάλη ειρωνεία? Αυτός που ήθελα να με προσέξει στην Αθήνα δεν το εκανε, στην Πάτρα όσοι έβλεπα δεν ενδιαφερονταν επίσης. Και ξαφνικά από το πουθενά και χωρίς να κάνω τίποτα ένας άγνωστος έρχεται και μου μιλάει. Δεν λέω ότι είχε κάτι υπόψιν, αλλά λίγο αυτές οι αντιφάσεις, λίγο το ότι κάτι τέτοιο δεν μου έχει ξανασυμβεί, (λίγο ότι μου άρεσε και εμένα) εχω αρχίσει να τον σκέφτομαι και ισως να τον συκγρινω με τον @#$.... τι διαολο μου συμβαίνει? Τι γίνεται?
2
 
 
 
 
σχόλια
Απο αυτα που γραφεις, θελεις το πρωτο το παιδι που εισασταν μαζι,απλα τωρα εκει στην πατρα εισαι μονο και κατα ενα τροπο απελπισμενη και ψαχνεις παρεα εκει για να ξεχαστεις,ουσιαστικα να ξεγελασεις τον εαυτο σου.
Δεν υπάρχει κάποια ειρωνεία στην ιστορία σου.Είσαι άπειρη και αυτό φαίνεται. Σου γυάλισε κάποιος αλλά δεν έκατσε, τώρα σου γυάλισε ένας άλλος αλλά επίσης (προς το παρόν) δεν έκατσε. Μη δραματοποιείς τις καταστάσεις και μη βαφτίζεις έρωτα αμέσως(αυτό το δεύτερο το λέω δίχως αφορμή από την ιστορία σου αλλά καλό είναι να λεχθεί γιατί συμβαίνει σε νεαρές γυναίκες καθώς έχουν μάθει ότι δεν μπορούν να έχουν σεξουαλική ζωή αν δεν υπα΄ρχει έρωτας)ανθρώπους που καλά καλά δεν ξέρεις. Με τον καιρό, θα αποκτήσεις εμπειρία στις κοινωνικές ερωτικές συναναστροφές και θα φλερτάρεις όπου κρίνεις απαραίτητο. Δε σου συμβαίνει τίποτα άλλο πέρα από την απειρία. Καλή φοίτηση, να περάσεις καλά και να μην παραμελείς τα μαθήματά σου.
Scroll to top icon