Απο αυτα που γραφεις, θελεις το πρωτο το παιδι που εισασταν μαζι,απλα τωρα εκει στην πατρα εισαι μονο και κατα ενα τροπο απελπισμενη και ψαχνεις παρεα εκει για να ξεχαστεις,ουσιαστικα να ξεγελασεις τον εαυτο σου.
9.10.2015 | 21:43
Η ειρωνεία
Έδωσα πανελλήνιες και πέρασα στην Πάτρα. Όλοι οι υπόλοιποι φίλοι μου περασαν εδω (Αθήνα). Μέσα σε αυτούς περιλαμβανεται και ενα παιδί, με τον οποίο ήμουν μαζί σε σχολείο και φροντιστήριο και μου αρεσε(ι).δυστυχώς με αυτον είμαστε μόνο φίλοι. Δεν ειχε γίνει τίποτα μεταξύ μας και δεν νομίζω να γίνει τώρα.... Έχω ήδη μετακομίσει στη Πάτρα εδώ και 2 εβδομάδες και μου λείπουν όλοι (αλλα ειδικά αυτος). Μια μέρα λοιπόν που άργησα για την σχολή ειχα πάει και καθόμουν σε ένα πάρκο εκεί στο πανεπιστήμιο και άκουγα μουσική κοιτώντας μια φωτογραφία του (μελόδραμα αλλά δεν είναι εκεί η ουσία). Τόσο καιρό που κυκλοφορουσα στην Πάτρα έψαχνα να βρω σε όλους κατι να μου τον θυμίζει. Περπατούσα στο δρόμο και αν τύχαινε να ανταλλάξουμε βλέμματα με κάποιον έλεγα "τι γλυκούλης, αλλά δεν είναι ο @#$". Δεν είναι ότι ψάχνομαι για να κανω κάτι με κάποιον, απλά δεν μπορώ να τον σκέφτομαι άλλο, με σκοτώνει... Εκεί που καθόμουν λοιπόν στο πάρκο του πανεπιστημίου, έρχεται και κάθεται (κάνα 5αρι μέτρα μακριά) ένα παιδί που πρωτη φορά τον έβλεπα. Δεν έδωσα σημασία και συνεχισα με τη φωτογραφία.... κάποια στιγμή, μπορεί και μια ώρα μετά, τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου να έρχεται προς το μέρος μου"Γειά σου""Γειά""Ακούς μουσική; ""Ναι...." *είσαι ηλιθια? Γιατί είπες ναι; **βγαζω τα ακουστικά, τον κοιτάζω, του χαμογελάω*"Σπουδαζεις εδω;""Μόλις ξεκίνησα.... εσυ? ""Εγω ειυ τέταρτο έτος...."*κανα 20λεπτο συζήτηση, συστηθηκαμε κιόλας, και μετά ήρθε και τον πήρε μια κοπέλα, αλλά δεν κατάλαβα αν ηταν φίλη του ή η φίλη του*Τέλος πάντων, κατα πάσα πιθανότητα δεν θα ξαναβρεθούμε.... (εκτός αν παω ίδια μέρα και ώρα ξανα σε εκείνο το πάρκο εντελώς τυχαία, λεεγω τωρα....)Δεν είναι μεγάλη ειρωνεία? Αυτός που ήθελα να με προσέξει στην Αθήνα δεν το εκανε, στην Πάτρα όσοι έβλεπα δεν ενδιαφερονταν επίσης. Και ξαφνικά από το πουθενά και χωρίς να κάνω τίποτα ένας άγνωστος έρχεται και μου μιλάει. Δεν λέω ότι είχε κάτι υπόψιν, αλλά λίγο αυτές οι αντιφάσεις, λίγο το ότι κάτι τέτοιο δεν μου έχει ξανασυμβεί, (λίγο ότι μου άρεσε και εμένα) εχω αρχίσει να τον σκέφτομαι και ισως να τον συκγρινω με τον @#$.... τι διαολο μου συμβαίνει? Τι γίνεται?
2