ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με το αγορι μου ημασταν στο ιδιο σχολειο.Στο γυμνασιο εγω δεχτηκα λεκτικη βια.Στην Α'λυκειου ξεκινησα να εχω καλες σχεσεις με τα περισσοτερα απο τα παιδια.Το αγορι μου δεχοταν σωματικη και λεκτικη βια και στο γυμνασιο και στο λυκειο για το υψος του.Ηταν το παιδι της σφαλιαρας κοινως οπως κι αν ακουγεται αυτο ηταν.Εχει τυχει να επέμβω αρκετες φορες.Και η αληθεια ειναι οτι ειναι πολυ καλυτερα πολυ σε σχεση με παλια.Πλεον εγω ειμαι 19 κι εκεινος 20. Οταν τον πρωτογνωρισα στην Α'λυκειου δε μιλουσε καν,κυριολεκτικα πηγαινα να του μιλησω κι ετρεχε.Δεν γελουσε σχεδον ποτε και παντα θα ηταν μονος του. Επίσης με απέφευγε συστηματικά. Μονο με το που τελειωσα ΕΓΩ(οχι αυτος που ηταν 1 χρονο μεγ) το σχολειο με πλησίασε. Μπορω να πω οτι ειναι πολυ καλυτερα πλεον,ειναι μεσ τη παρεα..μιλαει,μου εκφραζει τα συναισθήματα του. Κανει πολλα πραγματα για μενα και το εκτιμω,το ξερω οτι μ'αγαπαει. Αλλα..οταν βρισκεται στον ιδιο χώρο ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΥΜΜΑΘΗΤΉ ΤΟΥ απ το λυκειο..ταραζεται,χανει τα λογια του τον βλεπω να ασπριζει και κανει να συνέλθει 2-3 μερες. κλείνεται στον εαυτο του και δε θελει να τον ακουμπαω.Μενουμε μαζι και το εχω προσεξει 3 φορες αυτο που εχει γινει.Αυτο το παιδι του ασκουσε σωματικη βια στο λυκειο(δυστυχώς δεν ηταν ο μονος) αλλα οποιον αλλον και να δει δεν εχει θεμα απλα δεν ασχολειται με αυτον ομως δε ξερω τι παθαίνει και πως να τον βοηθησω!