11.10.2015 | 19:28
Ησυχη και αδικημενη...
Ο ξαδερφος μου δεν καταφερε ποτε να αποδεκτει το γεγονος ότι ημουν ησυχη. Παντα υποδεικνυε στους αλλους την ιδιατεροτητα μου, την ντροπαλοτητα. Με κλασσικες ερωτησεις όπως «γιατι δεν μιλας» ή γιατι εισαι τοσο ντροπαλη» εφερνε στην επιφανεια τις ανασφαλειες μου με επιδεξια μαεστρια. Ετσι η ιδιοτητα μου σαν ανθρωπινο ον μπορουσε να περιγραφει με μια λεξη ή μαλλον με πολλες πανομοιοτυπες , ΝΤΡΟΠΑΛΗ, ΗΣΥΧΗ, ΣΝΟΜΠ. Η λιστα δεν εχει τελος. Το αποτελεσμα; Ολοκληρη η υπαρξη μου να δικαιολογειται μεσα από αυτές τις λεξεις. Σαν αποτελεσμα ημουν περισσοτερο αυτή η ιδιοτητα μου παρα οτιδηποτε άλλο. Λες και δεν κατειχα την ιδια θεση με τους αλλους, ξαφνικα ημουν κατι πολύ κατωτερο και υποδεεστερο. Ημουν ντροπαλη και επρεπε να ζησω με αυτό. Και με την συνεχη υπενθυμηση του τι ημουν. Κι όμως δεν ειμαι μονο αυτό. Ειμαι ενας ανθρωπος σαν τους αλλους, και δεν ειμαι βαρετη. Ειμαι καλη στη ζωγραφικη, παιζω πιανο, ασχολουμαι με αθληματα, πολλοι καθηγητες στο παρελθον με εχουν προτρεψει να καλλιεργησω το ταλεντο μου στη λογοτεχνια, μου αρεσει να διαβαζω βιβλια, να μαθαινω καινουρια πραγματα, να δημιουργω, θελω να ταξιδεψω και να γνωρισω καινουρια μερη, να δοκιμασω κάθε ειδους γευσεις. Να γευτω τη ζωη με παθος μεχρι το μεδουλι. Θελω ΄’οσο περιεργο και αν σας φαινεται να γνωρισω καινουριους ανθρωπους, να διαμορφωσω υγιεις και ανιδιοτελεις σχεσεις’’. Επισης εχω καλη αισθηση του χιουμορ και ειμαι πολύ ευχαριστος ανθρωπος. Ναι ειμαι όλα αυτά! Όλα οσα κανεις δεν υπολογιζει. Και ειμαι περηφανη για τον εαυτο μου και δεν θα πεσω αμαχητι γιατι επισης ειμαι και αγωνιστρια, θα πολεμησω σε έναν κοσμο που δυστυχως εχει φτιαχτει μονο για τους εξωστρεφεις για την ανεξαρτησια μου. Γιατι δεν γινεται στον θεωρητικα πολιτισμενο αιωνα που διανυουμε να γινομαστε μαρτυρες τετοιων ανισοτητων, μονο και μονο επειδη ειμαστε εμεις.