ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...μου λείπουν οι "συζητήσεις μας"...οι σκέψεις που έκανα πριν σας μιλήσω...αυτές που μου δημιουργούσαν τόσο έντονα συναισθήματα...που με έκαναν να ψάχνω λόγια για να σας γράψω κάτι, όπως το "ανθολόγιο της Φωτιάς"που θα σας ευχαριστήσει...μου λείπετε και ας μην σας γνώρισα από κοντά...Είμαι κουρασμένη από την καινούργια δουλειά...το σώμα μου ακόμα δεν συνήθισε αλλα δεν θα τα παρατησω και ας με εχει πεθανει το στομαχι μου αυτες τις μερες...θέλω να σας γράφω αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε να συγκεντρωθώ...θέλω μια ώρα ελαφρύ τρίψιμο σε ολο μου το κορμί και προδερμ...ή που θα νικήσω όλες τις φοβίες με επιμονή που προέκυψαν τα τελευταία χρόνια ή που θα πάω στον ψυχίατρο... (μέρα με την μέρα με πονάει όλο και λιγότερο το στομάχι μου.ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑ...αν δεν τους κάνω ας με διώξουν....μια τεράστια αγκαλιά σε όσους την έχουν ανάγκη και πολλά φιλάκια...έφτασε η ώρα να κοιμηθώ...καληνυχτα και όνειρα γλυκά σε όλους!!!ΥΓ. Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε...το γέλιο δινει ζωή ;-)