23.10.2015 | 19:03
Τι κανω;
Δε μπορω να σκεφτω πως θα ειμαι με αλλον ποσο μαλλον αυτος με αλλη.Ειχε θεματα με την πρωην του. Το ξεπερασαμε.Ειχε θεματα με τον εαυτο του.Τα ξεπερασαμε.Με πληγωσε.Τον συγχωρεσα.Θυμωνω και εγω τον παιρνω τηλ να τα βρουμε.Βγαινω στη τελικη εγω φταιχτρα.Ειμαι διπλα του σε καθε δυσκολη στιγμη χωρις δευτερη σκεψη.Οταν δεν ειμαι καλα ,πρεπει να του ζητησω να ερθει και αν ερθει τελικα.2 χρονια σχεδον μαζι.Αγαπιομαστε πολυ.παρα πολυ.Εγω θα φυγω,αυτος θα μεινει για καποια χρονια παραπανω. Να το διαλυσω απο τωρα κι ας ειμαι χαλια? Ηδη βαζω τον εαυτο μου να με φανταστει με αλλους και ποναει η καρδια μου...Του λεω τι με ενοχλει και απλα δεν απανταει.παιρνει ολες τις ευθυνες και ειναι ενοχικος τυπος χωρις να αλλαζει συμπεριφορα απεναντι μου.Δεν μπορει να οργανωσει τη ζωη του και ολο αυτο βγαινει πανω μου.στην "αχαριστια" του.Πονεμενη,ερωτευμενη Τζοκοντα.
