25.10.2015 | 08:36
Κυριακή πρωι
Και ενώ θέλω να κοιμηθώ λίγο παραπάνω, δε μπορω. Μου σπας τα νεύρα. Είναι μήνες τώρα που κάνω ότι μπορω κάθε μέρα για να σ ευχαριστήσω κι εσυ όλο κάτι βρίσκεις για να μου τη λες. Ασχολείσαι με μαλακιες. Έχουμε τόση δουλεια, τόσα πράγματα που πρέπει να γίνουν, τόσα προβλήματα κι εσυ μανουριαζεις και δε μου μιλάς για ένα γαμωlike σε μια φωτογραφία στο face. Δηλαδή για όνομα. Η ψυχολογία μου είναι σκατα εξαιτίας σου. Δε φτάνει που δε μπορω να μιλήσω με άνθρωπο καθημερινά τώρα σ ενοχλεί και το face. Έχω την εντύπωση ότι με παρακολουθείς ώρες ώρες. Μ έχεις κουράσει. Εγω έχω κανει μεγάλη προσπάθεια για να τα πάμε καλά και να μην έχουμε κόντρες και το ξέρεις παρά πολυ καλά αυτό. πλεον δεν μου μιλάει σχεδόν κανεις. Μου έχουν βάλει "ταμπέλα" όπως λες κι εσυ. Αλλά ρε παιδάκι μου προχτές το παρακανες. Μ έχεις πρήξει. Είσαι ανυπόφορος, υπερβολικός και παρανοϊκός. Δε μπορω να καταλάβω ρε πούστη μου τι κάνω λάθος μαζί σου. Δεν είσαι ευχαριστημένος με τίποτα. Όλο ζητάς. Εγω δε σου έχω ζητήσει ποτε τίποτα. Ούτε αύξηση ούτε αλλαγή ωραρίου, τίποτα απολύτως. Ποτε. Κι εσυ όλο ζητάς. Είσαι πολυ κακομαθημένος το κέρατο μου. Βαρέθηκα τη ζωή μου εκεί μέσα.