ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.10.2015 | 11:21

Είμαι φοιτητής στη Γαλλία..αλλά το μυαλό μου είναι κολημένο στην Ελλάδα..

Ονομάζομαι Άγγελος και η ιστορία εχει ως εξής. Ενάμιση χρόνο πριν γνώρισα μία κοπέλα με τη οποία είμασταν μαζί για 5 μήνες. Στην αρχή όλα ήταν υπέροχα. Ήμουν πολύ χαρούμενος, το ίδιο κι εκείνη, βγαίναμε, μιλούσαμε συνέχεια και περνούσαμε όμορφα. Δύο μήνες αργότερα άρχισα να απομακρύνομαι και να μην της δίνω τόση σημασία. Ύστερα απο διάφορα προσωπικά γεγονότα που μου συνέβησαν από τις αρχές του καλοκαιριού και με την έναρξη της προετημασίας για τις πανελλήνιες, απομακρύνθηκα και από τον εαυτό μου. Άρχισα να τη γράφω και οι φορές που βγαίναμε λιγόστευαν. Υπήρχαν μέρες που ούτε καν μιλάγαμε (απο δικό μου φταίξιμο φυσικά!), γεγονός που καθιέρωσε το μέλλον. Αφού γύρισα από τις διακοπές, συναντηθήκαμε, δεν φέρθηκα καθόλου όμορφα και τελικά το λήξαμε. Δύο μήνες αργότερα κι ενω το είχε τελιώσει με ένα αλλο παιδί, την προσέγγισα και τα ξαναβρήκαμε. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται…ξεκίνησα πάλι να τη γράφω, υπήρχαν μέρες που δεν της έστελνα καν (αν και το πρόγραμμα ήταν φορτωμένο λόγω πανελληνίων) και γενικά αδιαφορούσα, ενώ εκείνη πραγματικά προσπαθούσε, νοιαζόταν και με ήθελε πολύ..! Εντέλη το ξαναέληξε εκείνη και τα ξαναβρήκαμε 1 μήνα μετά, αφού της έστειλα λουλούδι τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Όπως μπορείτε να φανταστείτε η συμπεριφορά μου δεν άλλαξε και το έλειξε οριστικά το Μάρτιο (πράγμα που ήθελα να κάνει και της το έδιχνα με τον τρόπο που φερόμουν). Έπειτα τα ξαναβρήκε με τον προιγούμενο ο οποίος της έδινε την προσοχή που αυτή επιθυμούσε…Μετά τις πανελλήνιες κι ενώ μιλούσαμε που και που, έμαθα ότι τελείωσε με τον άλλον και αρχίσαμε να μιλάμε ξανά. Μιλούσαμε πολύ συχνά, εκείνη ηταν ενθουσιασμένη που δεν την έγραφα και ήταν να έρθει διακοπές μαζί μου. Τελικά δεν έγινε και μου είπε ότι δεν ήξερε αν με ήθελε ακόμα ή όχι και κατέληξε πως όχι. Γύρισα από διακοπές συναντηθήκαμε αρκετές φόρες για να την δω πρίν φύγω για σπουδές και μου είπε ότι δεν με βλέπει πλέον ερωτικά. Πλέον είμαι φοιτητής και σπουδάζω στη Γαλλία..το μυαλό μου όμως είναι συνέχεια στην Ελλάδα.. Το πρώτο καιρό μιλούσαμε συνέχεια και μου έδινε σημάδια ότι με θέλει ακόμα (ετσι το αντιλαμβανόμουν εγώ τουλάχιστον..). Μία εβδομάδα πρίν, πήγα στην Αθήνα για να της κάνω έκπληξη! Πήγα σπίτι της, χωρίς αυτή να το ξέρει, μ’ ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και εξέφρασα για πρώτη φορά στη ζωή μου όλα όσα αισθάνομαι γι’ αυτήν, καθώς τον τελευταίο καιρό έχω καταλάβει πόσα πολλά σημαίνει για μένα. Η απάντησή της, όπως περίμενα φυσικά, ήταν αρνητική.. Λέγοντάς μου ότι δε μπορεί πλέον να με δει όπως με έβλεπε πριν λίγο καιρό και ότι μετά από τόση προσπάθεια μαζί μου κουράστηκε.. Ενώ ξαναπήγα σπίτι της και την είδα κάποιες φορές ακόμα η γνώμη της δεν άλλαξε και μου τόνισε ότι δεν είναι ότι το κάνει σαν εκδίκηση για τα παλιά, απλά πραγματικά δεν θέλει… Δε ξέρω τι άλλο να κάνω, πλέον δε μιλάμε τόσο γιατι μάλλον δε θέλει να μου δίνει ελπίδες.. Νομίζω πως είμαι ερωτευμένος μαζί της και αισθάνομαι απαίσια για τον τρόπο που φέρθηκα στο παρελθόν, πραγματικά δεν της άξιζε και πιστεύω ότι έχω αλλάξει και αυτό προσπαθούσα να της δίξω τόσο καιρό. Πρώτη φορά ανοίγομαι συναισθηματικά σ’έναν άνθρωπο και όταν εκτίθεσαι τόσο πολύ είναι δύσκολο μετά να αποδεκτείς την αρνητική έκβαση της κατάστασης…Πραγματικά δε θέλω να το βάλω κάτω και θα ήθελα πολύ να ακούσω τις γνώμες και τις απόψεις σας. Ευχαριστώ για το χρόνο σας ελπίζω να μη σας κούρασα..!
0
 
 
 
 
Scroll to top icon