ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νομίζω οτι ειμαι στα πρόθυρα της κατάθλιψης . Κάθε φορά τέτοια εποχή και για όλο το χειμώνα περνάω τη χειρότερη περίοδο . Δεν μπορω να πω οτι μου λείπει κατι , η για την ακρίβεια όντως λείπει κατι . Παντα ειμαι μόνη μου. Όλες μου οι φίλες / γνωστές κλπ ειναι μέσα σε μια σχέση και εγω δεν εχω ούτε ενα ραντεβού για δείγμα . Σχεδόν με όποιον εχει υπάρξει κατι κατέληξε στραβά και νιώθω μονίμως οτι γυρνάω στο ίδιο σημείο απο όπου ξεκίνησα . Μπορει να υπάρξει κατι για ενα μικρό χρονικό διάστημα και μετά ξαφνικά , χωρίς κανένα σοβαρό λόγο απλα τελειώνει . Ειμαι 20 χρόνων και το ξέρω οτι ακούγεται πολυ τραγικό έτσι όπως το παρουσιάζω αλλα εχω την εντύπωση οτι απλα η ευτυχισμένη ερωτική ζωή δεν ειναι για εμένα . Βγαίνω έξω , κάνω δραστηριότητες , πηγαίνω στη σχολή μου κλπ αλλα δεν υπάρχει τίποτα . Προσπαθώ και ειμαι παντα ανοιχτή στο να γνωρίσω νέο κόσμο αλλα ειναι λες και έχουν παγώσει τα παντα. Και ρε γαμωτο , ναι το παραδέχομαι , ζηλεύω που σε ορισμένα άτομα τους έρχονται ολα τόσο εύκολα και εγω καθομαι και μονίμως παλεύω με τη μοναξια . Επιτέλους θα υπάρξει κατι καλο η να τα παρατήσω σε αυτόν τον τομέα ; Υ.Γ δεν θα αρχίσω να λέω οτι οι φίλοι μου λένε οτι ειμαι πολυ όμορφη κλπ και δεν μου λείπει τίποτα κοκ. Γενικά ειμαι εμφανίσιμη ( ειμαι και 1,80 βέβαια όποτε αυτο μπορει να τρομάζει ορισμένους ) και ειμαι κοινωνική . Μου αρέσει πολυ ο κινηματογράφος , τα ταξίδια , η μουσική όλων των ειδών ( απο trip hop μέχρι rock , houze κλπ με εξαίρεση τα ελληνικά ) , διαβάζω λογοτεχνικά , μου αρέσει το θέατρο , λατρεύω τα σκυλιά και γενικά ειμαι ευγενική και υπομονετική σαν άνθρωπος . Ορισμένες φορες γίνομαι λίγο κυκλοθυμική και στα πολυ κοντινά μου άτομα βγάζω αρκετή γκρίνια αλλα ευτυχώς οι περισσότεροι το αντέχουν αν και εγω προσπαθώ να το ελατωσω.