ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφου βρεθήκαμε επιτελους με κοινούς γνωστους μου δινεις το κινητο σου και λες "γράψε νουμερο". Γραφω τον αριθμο περιχαρής, μου κανεις αναπάντητη, θα σε παρω να βγουμε. Μια βδομαδα, δυο, τρεις, συμπληρώνουμε εναν μηνα. Ακομα να φανείς ή να ακουστείς. Θελω να σε παρω τηλέφωνο, να σου στειλω μηνυμα αλλα φοβαμαι, ντρέπομαι, μηπως δεν ειμαι αρκετα ομορφη, αρκετα έξυπνη, αρκετα πνευματώδης, μηπως δεν ειμαι αρκετή για εσενα τελικα; Γιατι να μου ζητήσεις τον αριθμο μου αφου δεν ειχες σκοπο να παρεις. Σε αναζητώ στα πλήθη, στο μετρο στα λεωφορεία, σε καθε παρτυ, ανέχομαι και το πιο βαρετό με την ελπιδα να σε πετύχω τυχαια. Και εχω αντοχές να τα γυρισω ολα, μονο και μονο για να σε δω απο μακρια, να συναντηθούν τα βλέμματα μας τυχαια, κι αν με αποφύγεις θα αρκεστώ στο οτι σε ειδα και παλι χαρούμενη θα ειμαι. Εισαι το πιο ομορφο πλάσμα που εχω δει πανάθεμά σε. Τι να κανω ;