ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα θυμαμαι τα ονειρα που βλεπω τον τελευταιο καιρο. Τις προαλλες ειχα ξυπνησει πολυ αργα τα μεσανυχτα, πρεπει να ηταν 3-4 τα μεσανυχτα, ειχα δει ενα ονειρο και προτου παω τουαλετα, πηρα βιαστικα ενα στυλο και αρχισα να σημειωνω γρηγορα μερικες λεξεις-κλειδια. Το ιδιο εκανα και τις αλλες μερες. Τωρα εχω μαζεψει καμποσα ονειρα και θα τα μοιραστω μαζι σας σε αυτο εδω το ποστ :Δε θυμαμαι πως ξεκιναει το πρωτο ονειρο. Θυμαμαι οτι ημουν σε ενα αμαξι και ημουν στο πισω καθισμα. Ηταν ενας αστυνομικος, ο οποιος νομιζω οδηγουσε και στη θεση του συνοδηγου ηταν ενας...αναρχικος. Συζητουσαμε περι ελευθεριας. Σε μια φαση λεω στον αναρχικο κατι τετοιο : "Αφου θες την ελευθερια ολων των ανθρωπων, τοτε γιατι δε σεβεσαι το δικαιωμα να εκφραζει ο καθενας την αποψη του;". Δεν ειπα αυτο, παντως ηταν μια ατακα πολυ φιλοσοφημενη και ψαγμενη που εκανε ολους στο αμαξι να παγωσουν και εκανε τον αναρχικο να κατεβει απο το αμαξι θυμωμενος. Προφανως αυτο που ειπα τον πειραξε και δεν ειχε τι να απαντησει. Πηρε ενα σπρει-αφρο και κατι εγραψε με αυτο στο τζαμι του αυτοκινητου, το οποιο μετα εξερραγη. Την ιδια στιγμη ολοι οι ανθρωποι και ολα τα πραγματα τριγυρω κοκαλωνονται και γινονται λευκα. Πριν απο αυτο ο αναρχικος (ή ο αστυνομικος) κατεβηκε απο το αμαξι για να μπει σε ενα κτηριο και μετα απο λιγο περασαμε ξανα απο αυτο το σημειο για να τον παρουμε. Θυμαμαι οτι ο αστυνομικος επαινουσε την ΕΡΤ και εγω ειχα νευριασει με αυτα που ελεγε και ελεγα οτι λεει βλακειες. Δεν το ελεγα στον ιδιο αλλα στον διπλανο μου.Αλλη σκηνη στο ιδιο ονειρο. Ειμαι στο παλιο μου διαμερισμα στο πισω μπαλκονι και απεναντι, στο απεναντι διαμερισμα ειναι κατι καφροι και τσακωνονται. (Αυτο βγαζει λογικη γιατι οντως στο απεναντι διαμερισμα ειναι κατι τυποι που συνηθως μιλανε δυνατα και βριζουν). Εγω κανω πως κοιμαμαι. Αυτοι συνεχιζουν τις φωνες. Μετα ενας απο αυτους μεταφερεται στο μπαλκονι μου αλλα εγω εξακολουθω να κανω πως κοιμαμαι. Αυτος αρπαζει ενα μεγαλο χαρτι και ζωγραφιζει πανω κατι, κατι σαν ενα προσωπειο...Θυμαμαι μια αλλη σκηνη που ειμαι με τη μαμα μου και βλεπουμε μια ταινια πολυ παραξενη. Ειδικα το τελος ειναι πολυ παραξενο. Σε μενα δηλαδη ειναι παραξενο, αφου για τους αλλους θεατες δεν ειναι. Το λεω αυτο γιατι υπηρχε ενας διαδρομος εξοδου που βρισκομασταν ολοι οι θεατες και δεν ακουσα κανεναν να σχολιαζει το παραξενο τελος. Η μαμα μου ειπε : "Ευτυχως που ειδαμε αυτη την ταινια και οχι την αλλη με μια μαυρη που τσεβδιζει". Αλλο ονειρο : Ειμαι σε ενα ταξι, ειναι αργα το βραδυ σε μια ερημικη πολη που μοιαζει πολυ με τη δικη μου. Δεν ξερω προς τα που κατευθυνομαι. Εχω μαζι μου το laptop και κατι αλλα πραγματα που δε θυμαμαι. Κατεβαινω απο το ταξι και παω να συναντησω τους γονεις μου οι οποιοι τρωνε σε καποιο εστιατοριο εκει κοντα. Διαπιστωνω συντομα οτι ξεχασα στο ταξι τον υπολογιστη μου. Φευγουμε απο το εστιατοριο και ψαχνουμε ενα ταξι να γυρισουμε πισω. Δεν υπαρχει ομως τιποτα πουθενα. Ειναι παντου ερημια. Δεν εχω πει στους γονεις μου οτι ξεχασα τον υπολογιστη στο ταξι. Συνανταμε μετα απο ωρα ενα ταξι. Ειναι το ταξι που ειχα ξεχασει το laptop. Δεν προλαβαινω να το πω και ο μπαμπας παει προς το ταξι και χτυπα το παραθυρο του ταξιτζη τον οποιο εχει παρει ο υπνος. Ξυπναει αποτομα και με τη μια φευγει! Εμεις τον ακολουθουμε απο πισω με ενα αμαξι (που βρεθηκε το αμαξι;), αλλα αυτος καταφερνει και μας ξεφευγει και τον χανουμε. Επειτα βρισκομαι στο μπαλκονι του τριτου οροφου του παλιου μας σπιτιου και παιρνω τηλεφωνο στις πληροφοριες τηλεφωνικου καταλογου ωστε να ζητησω τον αριθμο της ενωσης ταξιτζηδων...Η τηλεφωνητρια μου λεει οτι αυτη η ενωση εχει καταργηθει, αλλα μου δινει δυο αλλα νουμερα που μπορω να καλεσω να με βοηθησουν. Επειτα βρισκομαι σε ενα χωριο και ειμαι γυμνος με το εσωρουχο και προσπαθω να ανεβω μια μεγαλη ανηφορα για να γυρισω στο σπιτι μου. Επειτα μαζι με κατι αλλους βρισκομαστε σε ενα πολυ μεγαλο βουνο, το οποιο προσπαθουμε να ανεβουμε. Στο τελος του βουνου μας περιμενουν κατι μαυροντυμενοι τυποι οι οποιοι φαινονται πολυ επιθετικοι και ειναι ετοιμοι για πολεμο. Οι αλλοι ανεβαινουν αλλα εγω φευγω. Παω να κατεβω το βουνο αλλα με προλαβαινουν οι μαυροντυμενοι νιντζα. Εκεινη τη στιγμη βλεπω στη φαντασια μου πως ειναι να πεφτω απο το βουνο και να κρεμιεμαι απο ενα κλαδι ή να πεφτω πανω σε ενα τραμπολινο το οποιο με εκσφενδονιζει ακομα πιο ψηλα απο το βουνο.Σε μια αλλη σκηνη στο ιδιο ονειρο ο ξαδερφος μου ψαχνει να βρει ζευγαρι παππουτσια να φορεσει για να βγει εξω και τον βοηθαω να βρει και του δειχνω πολλα απο τα δικα μου παππουτσια αλλα κανενα απο αυτα δεν του κανει.Σε μια αλλη σκηνη ειμαι σε εναν υπαιθριο χωρο και ειμαι με την ταξη μου και κανουμε μαθημα. Ξαφνικα ξεσπα αγριος καυγας αναμεσα σε δυο συμμαθητες μου με ξυλο. Ολοι τρεχουν προς τα κει να δουν τι συμβαινει. Εγω παρακολουθω απο αποσταση. Αργοτερα ο δασκαλος μας δινει κατι καρτες να τις μεταφρασουμε. Η δικια μου καρτα γραφει κατι σε μια γλωσσα που δεν γνωριζω αλλα μοιαζει με ισπανικα και πορτογαλικα. Τελικα μετα απο λιγο ο δασκαλος μου λεει οτι ειναι μια φραση στα καταλανικα.Stefanos Lymbertas