ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να σε ξεχάσω ή να σταματήσω να σκέφτομαι πιθανολογικά σενάρια που συμφέρουν μόνο εμένα και τα συναισθήματά μου; Ανέφικτο. Να προσπαθήσω να σε διεκδικήσω σωστά αυτή την φορά; Ατέρμονο,ατελείωτο...Εκεί... Θα μείνεις σε αυτό το μικρό,αόρατο δωμάτιο που υπάρχει κάπου στο μυαλό μου και μάλλον δεν θα φύγεις ποτέ. Κάποιος από τους δυο μας θα ανοίγει την πόρτα που και που,ίσα ίσα για να επανέλθεις πάλι στην σκέψη μου,να σε οικειοποιηθούν πάλι τα συναισθήματά μου. Κυρίως όμως για να μου θυμίσεις πως, δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό που είχα βρει μαζί σου δεν θα το ξαναβρώ.Ίσως να βρώ χειρότερο, ίσως καλύτερο. Δεν θέλω όμως τίποτε από τα δύο(καλά αν ήθελα χειρότερο θα ήμουν λίγο περίεργη). Θέλω αυτό. Αυτό που με έκανε να βλέπω τα πάντα όμορφα και διαφορετικά. Που με έκανε να αναρωτιέμαι αν ονειρεύομαι ή όχι. Που δεν με ξενέρωνε ποτέ. Άρρωστο εώς λίγο μαζοχιστικό θεωρώ. Που το σκέφτομαι έτσι. Ναι μπορεί,σίγουρα. Δυστυχώς όμως έτσι είναι. Αλλά ευτυχώς μετά από χρόνια συνειδητοποίησα πως δεν θα αλλάξει ποτέ,όσο και αν αλλάζω εγώ και τα πάντα γύρω μου.Δεν θα με εμποδίσει όμως σε τίποτα πλέον.Αντιθέτως,θα με βοηθήσει στο να μην συμβιβάζομαι τόσο εύκολα. Είναι βαθιά κλειδωμένα όλα. Απλά μωρέ εμφανίζονται κάποιες φορές.Αυτά και το φωτιστικό σου, που μπορούσε να πάρει όλα τα χρώματα και να μετατρέψει ένα απλό δωμάτιο σε ουτοπία.Μοιάζετε που λες. Με το φωτιστικό σου.