ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω γιατί κάθομαι και γράφω για σένα. Αφού ξέρω ότι δεν πρόκειται να το διαβάσεις ποτέ... Ίσως επειδή είναι ένας τρόπος να τα βγάλω από μέσα μου. Να τα πω! Δεν θυμάμαι πότε ήταν η πρώτη φορά που σε είδα. Είμαστε από το ίδιο χωριό και σε έβλεπα μόνο τα καλοκαίρια. Μόνο αυτό μπορώ να πω. Θυμάμαι όμως τι συναίσθημα μου προκαλούσες όταν σε έβλεπα. Δεν μου άρεσες, δεν σε συμπαθούσα. Ήσουν πάντα απόμακρος και σιωπηλός, πολλές φορές ήσουν αυτό που λέμε σήμερα "σνομπ", καθόσουν μόνος σου σε μία άκρη και δεν μιλούσες σε κανέναν όταν όλοι οι υπόλοιποι περνούσαμε τόσο ωραία μαζί. Μιλάγαμε, γελάγαμε, παίζαμε. Δεν μας φαινόταν περίεργο όμως. Έτσι σε ξέραμε, έτσι σε είχαμε συνηθίσει! Μετά από καιρό συνειδητοποίησα ότι μάλλον εγώ ήμουν το πρόβλημα, εμένα δεν συμπαθούσες, εμένα απέφευγες. Δεν ασχολήθηκα και ιδιαίτερα για να μάθω τον λόγο, δεν με ένοιαζε. Πέρασαν λίγα χρόνια μέχρι να αρχίσεις να ανοίγεσαι. Να μου μιλάς και κατά κάποιο τρόπο να μου αποδεικνύεις ότι ίσως τελικά δεν ήσουν αυτό που νόμιζα. Ίσως σε είχα παρεξηγήσει. Και βρέθηκα ξαφνικά να απολαμβάνω την παρέα σου όσο τίποτα άλλο. Σε καμία περίπτωση δεν φανταζόμουν τότε ότι μπορούσα να σε ερωτευτώ! Περνούσαμε ώρες ατελείωτες μαζί, συζητώντας και ποτέ δεν ξεμέναμε από θέματα. Σταματούσαμε μόνο όταν νυστάζαμε ή μας τηλεφωνούσαν οι δικοί μας ανήσυχοι γιατί σχεδόν είχε ξημερώσει και δεν είχαμε γυρίσει σπίτι. Μέχρι που ήρθε εκείνο το καλοκαίρι που άλλαξε τα πάντα μέσα μου. Το καλοκαίρι εκείνο που συνειδητοποίησα ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Όλα έδειχναν ότι ήσουν και εσύ ερωτευμένος μαζί μου. Οι χειρονομίες σου, το βλέμμα σου, το χαμόγελο σου, όλα είχαν αλλάξει σε σχέση με το περσινό καλοκαίρι. Το ίδιο είχαν αλλάξει και για μένα. Παρά τα εμπόδια που συναντήσαμε καταφέραμε να ξεκλέψουμε λίγα λεπτά και να παραδεχτούμε ο ένας στον άλλον το αμοιβαίο ενδιαφέρον και να ζήσουμε μια ιστορία γεμάτη μυστήριο μα ταυτόχρονα τόσο όμορφη. Κρυβόμασταν από όλους λες και κάναμε κάτι κακό, αλλά νομίζω ότι αυτό κράτησε την επιθυμία και το συναίσθημα τόσο δυνατό. Γυρίσαμε στην Αθήνα. Νομίζαμε πως θα καταφέρουμε να παλέψουμε για αυτό που είχαμε. Αλλά όχι. Φαίνεται πως ο θεός έρωτας είχε άλλα σχέδια για εμάς.. Το μόνο που είχα να με συντροφεύει ήταν η σκέψη ότι το επόμενο καλοκαίρι κάποια στιγμή θα έρθει ξανά. Και έτσι έγινε! Λένε πως κάθε καλοκαίρι κρύβει και μια νέα ιστορία που σε περιμένει να την ανακαλύψεις. Για μένα κάθε καλοκαίρι κρύβει την ίδια ιστορία που όμως κάθε φορά είναι σαν να τη ζω για πρώτη φορά. Τώρα ξέρω πως είσαι αλλού, ξέρω πως είσαι σε μία σχέση που σου προσφέρει όλα αυτά που χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένος και χαίρομαι για σένα. Να της πεις απλά, να σε προσέχει και να σε αγαπήσει όσο σε αγάπησα εγώ και παραπάνω. Γιατί πίσω από αυτό το σκληρό πρόσωπο κρύβεται ένας υπέροχος άνθρωπος που έχει πληγωθεί, που θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Σήμερα μπήκες φαντάρος. Πονάει να βλέπω τη ζωή σου να προχωράει σε τόσο έντονους ρυθμούς και εγώ να μην είμαι εκεί μαζί σου, μα μου αρκεί και μόνο να είσαι καλά. Καλή θητεία έρωτα μου.. Να προσέχεις!