ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.11.2015 | 20:06

Χαθηκε η "αξιοπρεπεια" μας

Λυπαμαι για τα ατομα που εμπιστευτηκα.Για τα ατομα που συμβουλευσα ,που στηριχθηκα πανω τους και πλεον εχουν γινει επισημα οι χειροτεροι εχθροι μου.Τους μισω.Πραγματικα τους μισω ολους.Ποτέ δεν πιστευα πως θα αλλαζαν τοσο τα πραγματα στην τριτη λυκειου.Μεγαλωνω σιγα σιγα και βλεπω πως οι ανθρωποι γινονται ολο και πιο απαισιοι.Φυσικα και δεν αλλαζουν.Γνωριζω καλα ομως οτι ζουμε σε μια ψευτικη κοινωνια οπου ολοι υποκρινονται οτι ειναι καλοι .Οτι θα ειναι παντα κοντα μας .Οτι δεν θα μας κοροιδεψουν για τιποτα και θα ειναι κυριως "φιλοι".Κι ομως..που ειναι ολα αυτα ;; που ειναι η ανθρωπια μας;Που ειστε ολοι εσεις που σεβεστε τους αλλους;Δυστυχως ..ΟΛΟΙ κοιτανε μοναχα να χλευαζουν και να λενε ο,τιδηποτε μπορει να πλησιασει ενα αδυναμο ατομο ωστε να γονατισει και να πει "αφηστε με πια".Να του ασκουν bullying.Οσα γεγονοτα να συμβουν, κανεις δεν θα παψει να κανει βλακειες.Να καταπατα τα ανθρωπινα δικαιωματα.Καπως ετσι νιωθω και εγω.Νιωθω οτι ελαχιστα ειναι τα ατομα που οντως καθησαν και με στηριξαν.Οι αλλοι μου γυρισαν την πλατη και απλα κοιρδευουν ακομα και το προβλημα υγειας μου ,λενε αν παχυνα η τους πειραζει αν εχω διαφορετικο χαρακτηρα ,αν εχω καμπυλες,γενικα τους πειραζει που εγω ειμαι λιγακι διαφορετικη.Ετσι με κανουν να νιωθω πως ειμαι ενα τιποτα .Καθε μερα γυρναω στο σπιτι και προσπαθω να ειμαι χαρουμενη.Να ειμαι ενταξει στις υποχρεωσεις μου και να προσφερω χαρα στους υπολοιπους.Να ειμαι ο εαυτος μου .Αλλα μετα απο αυτην την προσπαθεια ,τοτε ειναι που θελω να ξεσπασω.Αρχιζω και κλαιω ,ποναω παντου και αγχωνομαι αρκετα..Θελω να φυγω μακρια και να εμαι ευτυχισμενη.Μετα αναρωτιεμαι ποτε θα περασουν αυτοι οι μηνες ..να δωσω πανελληνιες ,να περασω στην σχολη που επιθυμω .να ειμαι κυριως ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ.Κραταω τοσα πραγματα μεσα μου και νιωθω μονη.Γάυτο και προσπαθω να τα μοιραστω με εσας.Ειναι απαισιο να εχεις επιληψεια και οι ανθρωποι που ειναι γυρω σου να μην ειναι καλοι μαζι σου.Δεν θελω να με λυπουνται ,μοναχα να μην με σχολιαζουν.Προσπαθω να συνηθισω οτι εχω επιληψεια ,οτι εχω τοσα προβληματα και αυτοι φερνουν και αλλα.Ειμαι λυπημενη.Πραγματικα κριμα.Κριμα γιατι πλεον χαθηκε η αξιοπρεπεια μας...
 
 
 
 
Scroll to top icon