ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρέπει να φτάσεις στον πάτο για να ανέβεις.Και όταν δεις ότι ανεβαίνεις γρήγορα και εύκολα, μην παραμυθιαστείς. Μην πείθεσαι. Η επόμενη πτώση θα είναι πιο σκληρή, πιο επώδυνη, πιο βαθιά. Μην ξεγελάς τον εαυτό σου, μην ακουμπάς σε δεκανοίκια. Κανένας δεν μπορεί να σε ανεβάσει, κανείς δεν μπορεί να σε σώσει. Δεν εξαρτάσαι απ' τις διαθέσεις των άλλων. Μόνος σου θα σηκωθείς, με τις δικές σου δυνάμεις.Και αν δεν έχεις δύναμη? Και αν έχεις αρρωστήσει την ψυχή σου μένοντας σε κάτι που σου έκανε κακό? Αν έκανες την καρδία σου χίλια κομμάτια? Πως θα ακολουθήσει το μυαλό σου? Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις αλλά δεν μπορείς. Μυαλό και καρδιά δεν συνεργάζονται. Λογική και συναίσθημα τα χουν σπάσει από καιρό. Αρρώστησες γιατί το μυαλό σου κυριεύτηκε από πλάνες της καρδιάς. Η διάνοιά σου έπεσε σε βαθύ λήθαργο.Μην μπερδεύεις τον εγωισμό με τον έρωτα. Η απόρριψη, η απογοήτευση, η αποτυχία παίρνουν τη μορφή του ανεκπλήρωτου. Και τι είναι ο έρωτας αν όχι ανεκπλήρωτες επιθυμίες? Πράξεις που δεν εκτιμήθηκαν. Λόγια που δεν βρήκαν ανταπόκριση. Κομμάτια του εαυτού σου που ποτέ δεν εκδήλωσες και βρήκαν καταφύγιο σε κάποιον άλλον. Και κόλλησες γιατί βρήκες έναν τρόπο να τα εκφράσεις. Να τα ζεις μέσα από τον άλλον. Ανεκπλήρωτες επιθυμίες, ανάγκες που βρήκαν διέξοδο.Και έτσι ο έρωτας γίνεται εξάρτηση.Αρρώστια.Εθίζεσαι γιατί καλύπτεις τα κενά σου εύκολα και γρήγορα.Μέσω του άλλου. Βρίσκεις υποκατάσταστα για τις καταπιεσμένες ανάγκες σου.Είναι η διέξοδος σου για να μην μείνεις μόνος με τον άλλον σου εαυτό. Τον καταπιεσμένο και τον ατελή. Για να μην αντιμετωπίσεις την ουσία. Για να κουκουλώσεις την αδράνεια, την απραξία.Και κάπως έτσι φτάνεις να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα.Και χάνεις τη λογική σου.Αρχίζεις να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου.Βγήκε στο φως η αδυναμία σου επί χίλια.Αυτός είναι ο αρρωστημένος έρωτας.