ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσα έχω ανεχτεί στο όνομα σου; Πόσα; Έχεις σκεφτεί ποτέ; Έχω κάνει τόσα για σένα. Γιατί δεν κάνεις κι εσύ κάτι για μένα; Θέλεις μόνο να παίρνεις αλλά να δίνεις μόνο σε λίγους. Γιατί; Όλοι σε θέλουμε, όλοι σε έχουμε ανάγκη. Πόσα να αντέξεις κι εσύ.. Πόσους να προλάβεις. Άραγε με τι κριτήρια επιλέγεις; Θέλεις να σε παρακαλάμε; Να γινόμαστε μηδενικά για το όνομα σου; Τι σε ευχαριστεί; Η χαρά ή η απόγνωση; Γιατί δεν έρχεσαι; Σε χρειάζομαι.. Με σένα μεγάλωσα. Για σένα. Από σένα. Αν κάποιος σε θαυμάζει, αυτή είμαι εγώ. Δεν φαίνεται; Δεν σε πείθω; Ποτέ δεν κατάφερα να σε πείσω; Τρέχεις μέσα στις φλέβες μου, κατοικείς μες το μυαλό μου. Κρυώνεις; Θέλεις να φύγεις; Μείνε.. Σ’ έχω ανάγκη.. Ξεχνάς πόσα δάκρυα έχυσα στ’ όνομα σου; Πόσα βράδια ξάπλωσα νωρίς για να φανταστώ πόσο όμορφα είμαστε παρέα. Να ονειρευτώ γρήγορα αυτό που δεν ζω. Πιστεύω σε σένα.. Γιατί δεν πιστεύεις κι εσύ σε μένα; Τι κάνω λάθος και σε απογοητεύω; Μου λείπεις.. Έχω τραγουδήσει, έχω χορέψει, έχω κλάψει, έχω γελάσει, έχω πιστέψει. Όλα στ’ όνομα σου. Τι κάνω λάθος; Γιατί δεν πιστεύεις κι εσύ σε μένα; Θα σε κάνω περήφανο.. Έτσι πιστεύω. Έτσι νιώθω. Έχω ένα συρτάρι στη καρδιά μου γεμάτο με όνειρα για μας. Μεταφέρω το πάθος σου παντού. Το λέω σε όλους. Έχω μαζέψει τόσους θαυμαστές για σένα. Δεν θα αφήσω να πεθάνεις, αν κάτι πρέπει να ζει για πάντα μέσα μας, είσαι εσύ. Θα πεθάνω πιστεύοντας σε εσένα. Στον σκοπό σου. Στην ύπαρξη σου. Στην ανατριχίλα που πηγάζει από το όνομα σου. Γιατί δεν έρχεσαι; Θλίβομαι. Τι κάνω λάθος; Πες μου!! Θα σε χαράξω στο κορμί μου, τι άλλο θες να κάνω για σένα; Κάποτε χάραξα τις φλέβες μου από περιέργεια για σένα. Τι άλλο θες; Μεγάλωσα και ακόμα σε σένα πιστεύω. Γνώρισα καθάρματα, ανθρώπους που κομματιάσανε την ψυχή μου, την πυγμή μου, την πίστη μου σε σένα.. Αυτό φταίει; Που στην απόγνωση μου σε απαρνήθηκα; Λίγες φορές το έκανα.. Μη μου το κρατάς.. Άνθρωπος είμαι.. Τίποτα.. Σάρκα και οστά που βαστάνε μία ψυχή αφοσιωμένη σε σένα.. Είμαι αδύναμη, το ξέρω. Λέω θα σε παρατήσω αλλά ποτέ δεν το έκανα. Το ξέρεις. Πίστεψε σε μένα ρε πούστη. Σε μένα, την αιώνια ακόλουθο σου. Μην απομακρύνεσαι. Έχω τόσα να δώσω. Πάθος, μίσος, αγάπη, θυμό, ευτυχία, αισιοδοξία, δάκρυα, αγκαλιές, όλα. Τα πάντα. Έχω να δώσω τα πάντα.. Δεν υπάρχει κανείς άξιος να τα δεχθεί θες να μου πεις; Και το λες τόσο απλά; Τόσο ξερά; Γιατί είσαι τόσο κακός μαζί μου… Γονάτισα μπροστά σου, έκλαψα, ορκίστηκα, πίστεψα.. Μη μ’ εγκαταλείπεις.. χαχαχα.. λες και σε είχα ποτέ.. λες και σε μοιράστηκα ποτέ μ’ αυτόν που ήθελα. Εντάξει, έχω χιούμορ, μου το λένε συνέχεια. Οκ το παίρνω πίσω πριν κατουρηθείς από τα γέλια. Να σου πω κάτι ρε πούστη; Δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω σε σένα. Όσο και να χτυπιέσαι, όσο και να θες να παίζεις μαζί μου και να γελάς, ΠΟΤΕ δεν θα σε παρατήσω. Θες να συμβιβαστώ με υποκατάστατα σου; Οκ, μέσα. Θες να σε φαντάζομαι μόνο; Μέσα! Όσο και να χτυπιέσαι όμως, δεν θα σταματήσω ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, να λέω για σένα και τη δύναμη σου. Θα λέω για σένα μέχρι να σε πιστέψουν όλοι. Οκ, ζηλεύω που σε χαίρονται άλλοι, αλλά δεν με νοιάζει. Μου αρκεί που επιβεβαιώνομαι για το μεγαλείο σου. Μπορεί να μη ζω σαν σε ταινία, αλλά κανείς δεν με εμποδίζει να πηγαίνω σινεμά. Μου λείπεις.. Κι ας μην σε είχα ποτέ όπως ήθελα.. Όπως μου άξιζε. Γιατί μου αξίζεις γαμώτο.. Καληνύχτα.