16.11.2015 | 01:13
Μα..
Το άρωμα του με τρελαίνει..Περνάμε ώρες ατελείωτες μαζί. Και όταν ξέρω πως είναι κάπου εκεί κοντά λαχταράω την ώρα και την στιγμή που θα έρθει κοντά μου. Θέλω να περνάμε ώρες μαζί.. και όταν χωριζόμαστε νιώθω στεναχωρημένη και εύχομαι να μπορούσα να κοιμάμαι τα βράδια μαζί του.Όταν φιλιόμαστε και κάνουμε διάφορα μαζί νιώθω εξίσου υπέροχα και με ανάβει..όμως μόλις γθυθεί απλώς ξενερώνω. Είναι κάπως παχύς, έχει τα μπουτάκια του, την κοιλίτσα του και τα μαγουλάκια του. Όταν γδύνεται και αντικρίζω τα μπούτια του ειδικά την στιγμή που πάει να γίνει..... κοιτάω αλλού.Ξέρω ότι δεν είναι αυτό σωστό, άλλωστε δεν κοίταξα το σώμα του, ούτε την εξωτερική εμφάνιση γενικότερα αρχικά. Το μυαλό του με συνεπήρε, η εξυπνάδα και η ευστροφία του. Το λέγειν που κατέχει και ο τρόπος που μου μιλάει και με ξετρελαίνει παρόλο που είμαι δύσκολος άνθρωπος σε αυτά. Απλώς δεν ξέρω γιατί το παθαίνω αυτό.. και είναι άσχημο. Εσεις τι λέτε;