ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είχα ξαναγράψει εδώ πριν μηνες για την μητέρα μου, η οποία με είχε χτυπήσει. Δεν μπόρεσα να κάνω κατι τοτε, καθως ο πατέρας μου και τα αδέρφια μου αδιαφορούσαν, αλλά τωρα εχει χειροτερέψει. Δεν με ξαναχτυπησε απο τοτε μεχρι και σημερα (ξαναέγινε σήμερα. μου πεταξε βιβλια στο κεφάλι ενώ ήταν σε κατάσταση μανίας και κατέστρεφε τη βιβλιοθήκη μου ενώ εγώ ήθελα να την κάνω να σταματήσει. Φωναζε "εισαι τεμπελα δεν κανεις τιποτα ποτέ τεμπέλα").Αρνείται να πάρει τα φάρμακα που της έγραψε ο ψυχιατρος (πήγαμε μαζί, και ο ψυχιατρος της εδωσε Xanax και εμένα Ladose για το αγχος/κρισεις πανικου) και σε όλες τις επισκέψεις που έχουμε κάνει εκείνος της έχει φωνάξει για το πως μου φέρεται εμένα έπειτα απο όσα του είπα. Προσπάθησα να είμαι λογική και ήρεμη και ποτέ δεν έχω υπερβάλει για την κατάσταση.Όμως εκείνη συνεχίζει την έντονη ψυχολογική βια: ενω εχει ημέρες που είναι αξιαγαπητη και καλοσυνατη σε όλους, συνήθως δείχνει εναν αλλον εαυτό σε εμας. Δεν περνάει μέρα χωρίς να με πει τεμπέλα, αχρηστη, πρόβλημα. Μια φορά μου είχε πει πως κάνω μαύρη τη ζωη της.Προσπαθώ όσο γίνεται να μην πάω με τα νερά της και να είμαι δυνατή γιατί δεν είναι στη φυση μου να είμαι η Σταχτοπούτα της καταστασης (δηλαδή να κάνω ό,τι μου λένε και να μην αντιστέκομαι ποτέ) αλλα φαίνεται πως χειροτερεύει τα πράγματα! :(Είμαι 19 και δεν ξέρω πως να ξεφύγω ή τι να κάνω. Της είπα πως αν με ξαναγγίξει θα πάω στην αστυνομία, και λέει (όπως πολλές φορές έχει αναφέρει) πως επειδη είναι μεγαλύτερη μου, και επειδη εχει συγγενείς στην αστυνομια, δεν θα πιστέψει κανείς εμένα και θα τους πει πως εγώ την χτυπάω και την κακοποιώ. δεν ξέρω τι να κάνω. με εχει καταστέψει αυτή η κατάσταση. θέλω να ξεφύγω.