ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν εχεις καταλαβει ως ωριμη 20χρονη πια πως δεν υπαρχει αληθινη αγαπη οταν εισαι απογοητευμενη απο τη κοινωνια απο τη τυχη και τη ζωη σου...ειμαι σε λαθος δρομο εν τελει η οχι..?θελω κατι ανυπαρκτο οκ!!ομως κουραζει..κουραζει να ειμαι αναγκασμενη να ζω με αυτη τη φτηνια γυρω μου ολους τους νοιαζει το χρημα το ευκολο πηδημα ανευ δεσμευσης και η ''καλη''ζωη...και εγω?που θα καταληξω?να περιμενω μια ζωη κατι ομορφο να ερθει στη ζωη μου μεχρι να αναγκαστω να γινω καποια που δεν ειμαι?εχω τοσα μεσα μου και αληθινα..δε μπορει να μην υπαρχει καποιος ολα αυτα τα χρονια της ζωης μου που να μην βλεπει οπως εγω..νιωθω τοσο μονη γαμωτο μου θελω να μαθω επιτελους αν υπαρχει οντως αληθινη αγαπη αληθινος ερωτας απο τους ομορφους που ακους απο τις γιαγιαδες μας αν υπαρχει θελω να το ζησω..πρεπει να το ζησω ο κοσμος δεν ειναι οιπως τον θελουμε..το ξερω ομως θελω τοσο να νιωσω αυτο το αληθινο που βλεπουμε στις ταινιες..ειναι ολα ψευτικα οπως νομιζα παντα η οχι...?