ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν.. Πριν λιγες βδομάδες συμμετείχαμε με την κολλητή μου εθελοντικά σε μια φιλανθρωπικη δραση. Εκεί γνωρίσαμε και άλλα παιδιά εθελοντές. Ένα από αυτά τα παιδιά έτυχε να μου τραβήξει την προσοχή, αλλά δεν το εδειξα. Σύμφωνα με την κολλητή μου εκείνος έδειξε αρκετά σημάδια και κινησεις ενδιαφέροντος, αλλά εγώ ήμουν τόσο απόλυτα δοσμένη στο σκοπο για τον οποίο ήμασταν εκει και με ενδιεφερε τοσο να κάνω σωστα τη δουλεια μου και να δωσω το 100 τοις 100 του εαυτού μου που δεν το πρόσεξα. Και όπως λέει και η φίλη μου σε πολλες από τις κινησεις του εγω άθελα μου πανω στη φουρια της δουλειας αντιδρούσα με τρόπο που να του κοβω το θαρρος. Συν του ότι ετυχε να συνεργαστω περισσοτερο με καποια παιδια που ηταν πιο κοντα στην ηλικια μου, ενώ αυτος είναι καπως μεγαλύτερος. Με όλα τα παιδια γιναμε φιλοι στο fb για να κρατησουμε επικοινωνια, ετσι και με αυτόν. Το ερωτημα όμως ειναι: αν οντως ενδιαφεροταν, όπως λεει η φιλη μου δεν θα ειχε κανει καποια κινηση μεσω fb τοσο καιρο? Αρα το πιθανοτερο δεν είναι να μην ενδιαφεροταν εξαρχής και απλά η φιλη μου να παρεξηγησε? Υπάρχει περιπτωση η σταση μου να τον απονθαρρυνε? Επίσης, με καποια από τα παιδια λεμε να βγουμε για καφε, να τολμησω να κανω την κινηση να τον καλεσω και αυτόν? Τέλος, μια από τις κοπελες που καλυπτε φωτογραφικα τη δραση μου εστειλε μενα τις φωτο οσων παιδιων κραταω επαφη για να τους τις προωθησω, μιας και δεν μπορει να βρει τα mail τους. Να τολμησω να του προωθησω και τη δικη του?Ευχαριστλω εκ των προτερων και συγγνωμη για το σεντονι!