ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.11.2015 | 04:10

η ιστορια μου

10 μεχρι τα 20 ημουν μια κοπελα γεματη ανασφαλειες επειδη ειχα υποστει πολυ bullying στο παρελθον( ειδικα για τα καποια περιττα κιλα) , αυτο φυσικα μου βγηκε να ειμαι ανασφαλης με τις σχεσεις μου οσο αφορα το αντιθετο φυλο και γενικοτερα τις σχεσεις μου. Θελω συγκεκριμενα να μιλησω για την εποχη μεταξυ 15-20. Ειχα παντα φιλους, ανθρωπους διπλα μου κλπ διοτι εχω καλο χαρακτηρα γενικοτερα.. εκει που παντα πηγαινε στραβα ηταν οσο αφορα τους ανδρες, επειδη θεωρουσα πως δεν αξιζα εκανα σεξ με οποιον ναναι, οτι μου καθοταν το θεωρουσα ευκαιρεια γιατι δεν μπορουσα να πιστεψω πως οντως μου αξιζει κατι παραπανω... τελος παντων περασα ακραια σκηνικα με αγορια ( και ας ειμαι μικρη) και τωρα ξαφνικα στα 20 μου εγινε ενα κλικ, και απο την μια ειμαι χαρουμενη που τα περασα ολα αυτα επειδη με εκαναν να φτασω στο αποκορυφωμα και να μην αντεχω να ζω αλλο ετσι.. και να αλλαξω και απο την αλλη να δω '' τις ερωτικες σχεσεις'' σαν κατι πολυ βαθυ . και στο οτι δεν πρεπει να δινομαστε στον καθενα χωρις λογο... η ικανοποιηση ειναι της στιγμης νιωθεις καποια επειδη αυτος σου εδωσε σημασια .. ναι και μετα τι? δεν σου ξαναμιλαει ποτε.. αναρωτιεσαι αμα οντως ειχες ουσιαστικη χαρα απ αυτο και βλεπεις καθαρα και λες '' οπα ρε συ... τι ειμαι εγω να δινομαι στον καθενα, εχω αξια, εχω προταιρηματα, δεν ειμαι τελεια αλλα ρε φιλε και ΕΓΩ αξιζω''.. ποσο εχουμε αδικησει τον εαυτο μας... ποσες ευκερειες δωσαμε στον καθε μαλακα που εν τελει δεν μας φτανει στο μικρο μας δακτυλακι ... και ναι σορρυ.. ξεχασα να πω πως εγινε αυτο το κλικ... φυσικα και συμβουλες και κομπλιμεντα απο φιλους.. φυσικα και το γεγονος που κανω ψυχοθεραπεια.. φυσικα στο οτι παρακουλουθησα καποια σεμιναρια ψυχολογιας τυπου... αλλα το πιο σημαντικο φυσικα ειναι το γεγονος που σε γνωρισα... θεωρω πως καταλαβες πια πραγματικα ειμαι... πως δεν ειμαι απλα ενα πουτανακι που θες να ξεσκισεις... ηρθες στην ζωη μου στο ακυρο απο το ποθυενα και περασα λιγες, αλλα μοναδικες στιγμες μαζι σου, ειδα στα ματια σου κ σ εσενα αυτο το κατι... η συμπεριφορα σου περιεργη.. κυκλοθυμικος και προβληματισμενος ανθρωπος.. μεχρι σημερα που δεν εχει τελειωσει αυτο ακομη μεταξυ μας... μπορω να πω οτι σε θελω.. πολυ... δεν θα αντεξω αυτη την περιργη φαση μεταξυ μας για πολυ καιρο ακομα.. ξερω πως θα φαω χυλοπιτα. αμα ζητησω το αυτο , το κατι παραπανω.. αλλα τουλαχιστον μακροπροθεσμα θα καταλαβω πως αυτη η ιστορια μας ( και ας μην προλαβε καν να αρχισει ) ηταν αυτη η ιστορια που με εκανε να ερωτευτω πραγματικα.. να δω καθαρα και να δω πως και ο αλλος με βλεπει σαν γυναικα που αξιζει.. και σε ευχαριστω που με τον τροπο σου μου εκανες αυτο το κλικ.. δεν θα γινεις ποτε ολοκληρωτικα δικος μου... αλλα τουλαχιστον κατι καλο θα εχω βγαλει απ ολο αυτο..
 
 
 
 
Scroll to top icon