ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παράτησα τα πάντα για σένα. Δουλειά, φίλους και οικογένεια και ήρθα να σε βρω... πόσο μαλάκας ήμουνα; Μου έλεγες ότι με χρειάζεσαι και είμαι μοναδική για σένα. Ότι δεν έχεις ξανανιώσει με καμία άλλη ποτέ έτσι. Το τελευταίο σου λιμάνι έλεγες... Πόσο ηλίθια ερωτευμένη ήμουν που σε πίστεψα; Στην αρχή ήταν όλα όμορφα και ήσουν πολλά υποσχόμενο άτομο. Με ενδιαφέροντα τάχα μου δήθεν. Που να καταλάβω ότι ήθελες να καλύψεις το μεγάλο σου κενό. Ήθελες να κάνεις μια σχέση για να μην είσαι μόνος σου στο σπίτι. Μετά από μερικούς μήνες συγκατοίκησης μαζί σου κατάλαβα ότι είσαι ένας βαρετός άνθρωπος που προτιμάει να κάθεται να λιώνει μπροστά στον υπολογιστή παρά να κάνει έναν περίπατο ή να βρεθεί με φίλους. Ένας άνθρωπος που τον ενδιέφερε μόνο η δική του καλοπέραση... Έφυγα λοιπόν και τότε έβγαλες όση χολή είχες απέναντι μου. Με κατηγόρησες βγάζοντας σκάρτη ακόμα και την ψυχή μου. Αν και μπορούσα δεν σε κατηγόρησα και άφησα τον εαυτό μου να πέσει χαμηλά. Με εκμεταλλεύτηκες όσο περισσότερο μπορούσες και η μαλακία είναι ότι σε αγάπησα... δεν ξέρω αν ακόμα σ'αγαπάω... δεν ξέρω αν σταματάει ποτέ η αγάπη... μερικές φορές όμως σε σκέφτομαι και πονάω...