24.12.2015 | 01:14
Πέρναγαν κι έφευγαν κι έφυγαν οι μέρες...
Μετά από τόσο καιρό πήρα την απόφαση να του στείλω αίτημα στο facebook. Το αποτέλεσμα ήταν να το ακυρώσει. Έτσι μένει ακόμη ένα ανεκπλήρωτο μέσα μου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τον βρω. Τόσους μήνες μετά... Μετάνιωσα που δεν έκανα κάτι νωρίτερα, όταν οι καταστάσεις ήταν ευνοϊκότερες, όταν μπορούσα να τον βρω... Όμως δεν ήταν εύκολο, πραγματικά δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν μπορώ να πιστέψω πως όσα ονειρευόμουν τόσον καιρό ήταν απλά ένα σύννεφο, κάτι για να έχω να ονειρεύομαι ότι κάποτε, κάποια στιγμή θα ανοίξει η τύχη και για μένα και δεν θα πέφτω συνεχώς πάνω σε τοίχους... Παιχνίδια που το μυαλό μου παίζει συνεχώς. Εκεί που δεν υπάρχει τίποτα, δημιουργεί ένα σενάριο, κάτι που θα ήθελα να συμβαίνει.Έχω γράψει ξανά γι΄αυτό το θέμα, σε μία εξομολόγηση που έτυχε γενικότερης αποδοχής.Φωτιά στα ανεκπλήρωτα, παιδιά!!! Καλές γιορτές!