Όλο αυτό είναι μέσα στο μυαλό σου!!Αναφέρεσαι σε μια ηλικία ,όπου εύκολα μπορούσε κανείς να κολλήσει τη "ρετσινιά" της ξενέρωτης ,αν δε φασωνόταν!Κανείς δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας να φιλάει,για όλους υπήρξε η πρώτη φορά!!Μην ξεχνάς οτι στη διαδικασία του φιλιού δεν συμμετέχει μόνο ένα άτομο αλλά δύο,οπότε το αν θα είναι καλό ή κακό δεν εξαρτάται μόνο από εσένα αλλά και απο τον αλλόν κι απο τη χημεία ,που θα υπάρχει μεταξύ σας!!
26.12.2015 | 21:34
κομπλεξ
καποτε...οταν ημουν αρκετα μικρη...ειχα μπλεξει μ ενα παιδι που δεν μ αρεσε τοσο...ηταν καπως τοξικος και αρκετα χειραγωγισιμος. αυτος με πιεζε να φασωθουμε για να μου ’’μαθει’’. με προσεβαλε και μ εκανε να αισθανομαι μειονεκτικα γιατι δεν ειχα φιλησει καποιον αλλον ποτέ. ημουν 13 τοτε. τελικα ποτε δεν τον αφησα να με φιλησει. το θεμα ειναι οτι μου δημιουργησε ενα τεραστιο κομπλεξ γυρω απ το φιλι. οτι ’’δεν ξερω’’ να φιλαω. ολο αυτο χρονια τωρα διογκωνοταν στο κεφαλι μου. ακουγα φιλες μου να λενε για αγορια που τις φιλουσαν οτι φιλουσαν ωραια ή φιλουσαν απαισια και σκεφτομουν...εγω σιγουρα αν φιλουσα καποιον θα τον ξενερωνα.γιατι δεν μπορω να καταλαβω πώς ειναι το ωραια ή πως ειναι το κακό, τι μπορει να κανουν λαθος, οταν εφτασε η στιγμη να φιλησω καποιον που ηθελα πραγματικα ειχα πιει παρα πολυ και μ επιασε κομπλεξ απεριγραπτο...ποτε δεν καταφερα να χορτασω ενα του φιλι. και ολα αυτα εξαιτιας εκεινου του πρωτου τυπου που μ εκανε να αισθανομαι απαισια με προσβολες και ψυχολογικο πολεμο. απλα φρικαρω καθε φορα που κατι παει να γινει με καποιον και πλησιαζουμε. εχω απωθησει 3 ατομα επειδη κομπλαρω τοσο. νιωθω πως δεν θα καταλαβω τι να κανω...πως θα επιβεβαιωσω τον αλλον...και απλα χανω στιγμες, δεν μπορω να απολαυσω στιγμες. απομονωνομαι...ξερω ακουγεται κουλο, ειναι.αλλα ειναι απ τις στιγμες που το μυαλο παγωνει και εχεις να καντιμετωπισεις τον ιδιο σου τον εαυτο και φοβιες που σε κανουν να μην πιστευεις σε σενα
2
