ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ντρέπομαι πια να μιλάω για σένα.. νιώθω ότι γίνομαι γραφική..ότι βρίσκομαι εκτός τόπου και χρόνου...σήμερα..Πρωτοχρονιά δίνω αυτή την υπόσχεση..δεν θα ξαναμιλήσω πια για σένα..σε κανέναν..και ποιος ξέρει; ίσως και να σε ξεχάσω.. κάποια μέρα μην μιλώντας πια για σένα σε ξεχάσω.. και ίσως υπάρξει μια μέρα που δεν θα σε σκεφτώ..ακόμα κι αν έρχομαι και σε βλέπω..ακόμα κι αν κοιτώ τα μάτια σου..να μην σε σκέφτομαι.. να μην σε θυμάμαι..δεν ξέρω τι ήταν για σένα.. για μένα ήταν όλα αληθινά.. ότι έκανα και ότι είπα.. εκεί έτοιμη να δέσω τη ζωή μου με τη δική σου για πάντα..με αλήθεια..με ειλικρίνεια.. με κατανόηση... με αγάπη..και με απορία..μια απορία πάντα.. γιατί;; γιατί;;ξέρεις θα ήταν όλα πιο εύκολα αν έφευγες στην αρχή.. και για τους δυο μας.. αφού δεν μπορούσες.. έτσι έλεγες...δεν μπορούσες... γιατί δεν έφυγες;γιατί;εσύ δεν μπορούσες μαζί μου.. εγώ δεν μπορούσα χώρια σου.. εσύ ήσουν ο δυνατός.. εσύ έπρεπε να φύγεις.. και το ηξερες.. αν έφευγες ποτέ δεν θα σου ζητούσα να γυρίσεις.. θα εξαφανιζόμουν..θα ήταν εύκολο για σένα.. δεν θα ήμουν πουθενά ..σα να μην με είχες γνωρίσει ποτέ...σιωπή..να όπως τώρα... δεν είμαι πουθενά.. δεν σε παίρνω ούτε ένα τηλέφωνο.. ούτε ένα email.. είσαι ελευθερος.. πάντα ήσουν.. ετσι σε ήθελα.. να μπορείς και να θες ελεύθερα να επιλέξεις εμένα...και πίστευα ότι εκανα το σωστό.. και ξέρω ότι έκανα το σωστόαπλά όταν επιλέγεις το σωστό δε σημαίνει ότι αυτή η επιλογή δεν είναι δύσκολη.. ή ότι δεν σε στεναχωρεί...και καμιά φορά είναι που νιώθεις η πραγματικότητα να σε διαψεύδει.... όταν είσαι εσύ χαρούμενος... όταν πας σε άλλες αγκαλιές με έναν τρόπο εντελώς διαφορετικό...αυτό με διαψεύδει..και σε διαψεύδει..διαψεύδει όλα αυτά που έλεγες ότι νιώθεις για μένα.. όλα αυτά που έλεγες ότι σου αρέσουν σε μενα..δεν ξέρω ίσως και όλα να ηταν ψέμα.ένα ψέμα.. αυτό λέω στον εαυτό μου να ηρεμήσω..ψέμα.. όλα ψέμα.. δεν σ αγάπησε... δεν σε ήθελε..όχι αρκετά..