ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λεφτα είναι, αδερφια μου..Λ-Ε-Φ-Τ-ΑΓύρω γύρω έρχονται. Τα δίνουμε, τα παίρνουμε, μας τα παίρνουν, τα δανειζόμαστε, τα επιστρέφουμε. Υπάρχει άπλετος χρόνος για να γίνει αυτό ο κύκλος. Αν τα χρέη όμως σε αναγκάσουν να πεινάσεις εσυ, τα παιδιά σου να ζουν σε ένα τεταμένο οικογενειακό περιβάλλον και να αποκτήσουν ψυχικά τραύματα, αν σε οδηγήσουν να κλέψεις, να χαλάσεις την υγεία σου κλπ, αυτά γυρνάνε πίσω;Αναπληρώνονται;Κατά 99% όχι.Οταν είσαι σε μία κάποια ηλικία, φαντάζομαι αρχίζεις και σκέφτεσαι ότι τα ρημάδια δε θα τα πάρεις στον τάφο μαζί σου. Γονεας που βλέπει το παιδί του να υποφέρει μέσα στη σκληρή περίοδο που διανύουμε και δε βαζει το χέρι στην τσέπη ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μια φορα, δεν είναι γονέας με όλη τη σημασία της λεξεως.Είναι ένας άνθρωπος που απλώς.. έχει παιδιά. Τελεία. Και οχι δεν ταυτίζω τον γονεά με την τράπεζα. Ολα με μέτρο γιατι για κάποιους το "τα πεθερικά δε βοηθάνε" σημαίνει "δεν μας αφήνουν πια να γλεντάμε τα λεφτα τους".Αν θεωρείται, όμως, ότι ο γονέας έχει μοναδική υποχρέωση να αναθρέψει ως τα 18 το παιδί του, τότε τι να πω. Η οικογενεια δεν είναι διεκπεραίωση υποχρεώσεων.ότι καναμε καναμε μεχρι την ενηληκιωση του παιδιού κι από εκεί και πέρα να κόψει το λαιμό του! Αν ήταν έτσι, όλοι θα κόβαμε επικοινωνία με τους γονείς μας.Δίνω λεφτά δεν ισούται με χρηματική συναλλαγή αυστηρά. Σημαίνει βοηθάω σε μια δύσκολη στιγμη, γίνομαι αρωγός, δείχνω ανθρωπία, δίνω ελπίδα, δείχνω αλληλεγγύη/ενδιαφέρον, δείχνω εμπιστοσύνη (εγώ θα σε βοηθήσω, εσύ θα το εκτιμήσεις;).Για να το πάμε αλλιώς :Εγω έχω να σε βοηθήσω και δε σε βοηθάω. Να κόψεις το λαιμό σου..τα λεφτά είναι δικά μου.Πώς είναι δυνατόν να εκτιμήσει κανείς μία τακτική σαν και αυτή;Αν ισχύει ότι οι άνθρωποι έχουν 100 χιλιαρικα στην άκρη και δεν βοηθάνε ούτε τυπικά την οικογένειά τους που κινδυνεύει να την πάρουν παραμάζωμα τα χρέη τότε ποτέ να μην δουν ούτε ποτήρι νερό από τα παιδιά τους.Κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο φτωχοί που το μόνο που έχουν είναι λεφτα.Σε λίγα χρονάκια που δε θα τους κρατουν τα ποδια τους (αν δε συμβαινει ηδη αυτο) θα δουν οτι το χρημα δεν φερνει την ευτυχια αλλα η αγάπη από τα παιδιά τους.Λεφτά για αποκλειστικές θα έχουν..Αλλά πόσο ωραίο τέλος είναι αυτό για έναν γονέα;Κι αν το πάμε έτσι γιατί τα παιδιά να κάνουν υποχώρηση και να τους συμπαρασταθούν στα γηρατειά τους όταν οι ίδιοι οι γονείς τους, αυτοί που κάποτε υπήρξαν πρότυπα συμπεριφοράς, δεν τους έδειξαν ελεημοσύνη σε μια δύσκολη στιγμή τους;Εμενα οι γονεις μου εχουν 4 παιδια απο 20-30 χρονων και μας δινουν τα πάντα και απο ΕΜΑΣ τους 4 θα δουν τα παντα.Κι αν εγω δω πχ ότι ο αδερφος μου δείχνει ασέβεια, θα φροντίσω να του υπενθυμίσω 5-6 πραγματάκια.Κι αυτό όχι γιατί μας βοηθάνε( κι εμένα προσωπικά με σπουδάζουν), αλλά γιατί θα προτιμούσαν να βγουν στο δρόμο παρά να δουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους να καταστρέφονται.Κι αυτό για μένα σαν σκέψη και μόνο είναι αξιοσέβαστο.Αλλά ρε πούστη μου δεν είναι τα λεφτά τόσο (που ναι, ουσιαστικά γι αυτά γίνεται λόγος), αλλά είναι το γαμώτο που δεν κάνουν την κίνηση να δείξουν ότι στηρίζουν την οικογένεια!

ναι βασικά αυτό σκέφτηκα και εγώ..γιατι τους προσκυνάς?στα πόδια σας και μακρυα.απλά τα πράγματα...τι είχες?τι έχασες?

Γιατί δε βρεθήκατε ξαφνικά σε μια ανάγκη για να συνδράμουν.Γιατί εδώ και 22 χρόνια τους "προσκυνάς" ενώ τους σιχαίνεσαι.Γιατί μην έχοντας να περιμένουν βοήθεια από εσάς αν χρειαστούν, πρέπει να νιώθουν ασφαλής οικονομικά.Το κυριότερο; Γιατί δεν είναι υποχρεωμένοι!