ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αντίο σε μια "φιλία" κάμποσων μηνών... Τελικά όσο περνά ο καιρός πιστεύω όλο και πιο πολύ ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που να νοιάζονται πραγματικά για σένα, και όχι τελικά για τον εαυτό τους... Αυτές τις μέρες αποφάσισα να μην έχω άλλη επαφή με κάποιον που θεώρησα φίλο μου, μάλλον λόγω της αδυναμίας μου να πιστεύω στους ανθρώπους και να δίνω ευκαιρίες... Με στήριξε σε δυσκολίες αλλά τελικά ήταν ένα ψέμα... Απώτερος στόχος ήταν να με χρησιμοποιήσει, να του γνωρίσω κορίτσια και παρέες... Όταν είδε ότι και εγώ δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνικοποιημένος, άλλαξε 180 μοίρες συμπεριφορά, σταμάτησαν τα τηλέφωνα, τα μηνύματα, ούτε ένα τι κάνεις, είσαι καλά... Τις μόνες φορές που θα μου έστελνε ή θα μου μίλαγε, ήταν για δικούς του λόγους, για τα συμφέροντά του...Αποφάσισα να κόψω κάθε επαφή με κάποιον στον οποίο στην αρχή πίστεψα, πίστεψα ότι ίσως βρήκα ένα πραγματικό φίλο, που θα ήταν εκεί για μένα και εγώ για αυτόν...Θα βγαίναμε, θα πίναμε, θα γνωρίζαμε κοπέλες μαζί, θα συζητάγαμε, θα κάναμε πράγματα που κάνουν όλοι οι φίλοι... Όχι πια...καλύτερα μόνος παρά να είμαι με μια σκιά του παρελθόντος...Δεν θα νιώσω ξανά τη ζεστασιά που μου έδινε στην αρχή...Έλεγα να τον πάρω τηλέφωνο, αλλά κάθε φορά που προσπαθούσα να έρθω κοντά του, το κενό... Απόψε λέω αντίο...Τελικά είναι δύσκολο να γνωρίσεις ανθρώπους που θα σε αποδεχτούν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θέλουν να είσαι...