18.1.2016 | 16:36
Αισθανομαι μειονεκτικά εξαιτίας της εμφάνισης μου.
Όχι δεν με θεωρώ άσχημη ,απλά μικροδείχνω πάρα πολύ και αυτό μου έχει δημιουργήσει κάποια μικροθεματάκια. Δύσκολα θα πίστευε κανείς πως είμαι ενήλικη, έχω το αυτό που λέμε baby face, και από σώμα όχι μόνο είμαι κοντή αλλά και πολύ μικροκαμωμένη. Είναι σαν να έχεις πάρει τον σκελετό μιας γυναίκας, να τον έχεις συρρικνώσει και να έχεις βγάλει όλο το 'κρέας'.Αυτό που με εκνευρίζει είναι πως τα άτομα της ηλικίας μου, με αντιμετωπίζουν ως μικρότερη, μέχρι και κάποιοι από τους στενούς μου φίλους. Και όχι αν εξαιρέσεις την λεπτή μου φωνή που είναι κάτι εκτός του ελέγχου μου δεν φέρομαι σαν παιδί. Πρόβλημα αυτοεκτίμησης δεν έχω, ούτε αυτοπεποίθησης πιστεύω ,δεν θα διστάσω να μιλήσω να διαφωνήσω κλπ. Απλά οι άλλοι με σχόλια τύπου ' ωωω κοίτα το μικρούλι - γλυκούλι ' μερικές φορές με κάνουν να αισθάνομαι αμήχανα μετά εγώ κοκκινίζω και συνεχίζουν πιο έντονα. Μέχρι και ο μικρός μου αδερφός το κάνει αυτό. Νιώθω πως δεν με παίρνουν ποτέ στα σοβαρά ,μπορεί να τους προσβάλω μες τα μούτρα τους και να το θεωρήσουν αστείο. Δεν τους κατηγορώ κάτα πάσα πιθανότητα το θέμα είναι αποκλειστικά δικό μου, αφού μέχρι και εγώ η ίδια κάπιοες φορές δυσκολεύομαι να με δω σαν γυναίκα παρά σαν κοριτσάκι. Δεν βαριέσαι ...σε κάμια 10αριά χρόνια θα μου αρέσει, απλά ήθελα κάπου να το γράψω.