25.1.2016 | 19:41
αααααα
Είμαι τέρμα καψουρεμένος με την καθηγήτριά μου!! Απ’ την πρώτη μέρα που την είδα, με σαγήνεψε η ομορφιά της. Αυτή βέβαια είναι λίγο «άχρωμη» και «ψυχρή» όχι μόνο με εμένα αλλά και με τους συμμαθητές μου, με την έννοια ότι δε λέει κάνα καλαμπούρι την ώρα του μαθήματος , σε αντίθεση με άλλους καθηγητές μας .Και πολύ καλά κάνει , η δουλειά της άλλωστε να παραδίδει την ύλη είναι. Σημειώστε πως εδώ μιλάμε για καθηγήτρια σε τμήμα απόφοιτων , άρα αυτό σημαίνει περισσότερο άγχος για την κάλυψη της ύλης , στον συντομότερο δυνατό χρόνο. Εγώ όμως είμαι τόσο ποθοπλανταγμένος! Θέλω να τη γνωρίσω, να μάθω τι της αρέσει και τι όχι, να πηγαίνουμε βόλτες , να φιλήσω αυτά τα κατακόκκινα σαρκώδη χείλη της και τόσα άλλα!! Όμως δε γίνεται. Παρ’ όλο που είμαι ενήλικος, είναι η καθηγήτριά μου και μου «ρίχνει» πολλά χρόνια, υποθέτω. Κρίμα!