ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας! Θα ήθελα τη βοηθεια σας καθώς εψμχω ιδιαίτερο πρόβλημα με τους γονείς μου. Φέτος είναι η πρώτη χρονια που μένουν μαζί μετα από 4 χρονια σπουδών μου σε σχολή που συναποφασισαμε. Μέχρι εδώ όμως. Κουράστηκα ν αποφασίζουμε μαζί για τη ζωή μου. Οκ καταλαβαίνω ότι έχουν όνειρα για μένα για το πώς θα είναι αυτός που θα παντρευτώ και για τη δουλειά που θέλουν να έχω κάποτε στο δημόσιο αλλά ως εδώ. Θέλω να γυρίσω σελίδα κ να κάνω αυτά που θέλω εγώ κ επαγγελματικά αλλά κ σε προσωπικό επίπεδο. Θέλω ν έχω ένα συντροφο χωρίς τη γκρίνια τους ότι δεν τους αρέσει κλπ. Στο κάτω κάτω δικη μου είναι η ζωή. Οκ τους αγαπώ κ τους σέβομαι αλλά όσο κι αν το χουμε κουβεντιασει, δεν καταλαβαίνουν κάποια πράγματα. Έχω κάνει μια μικρή επανάσταση πρόσφατα κ βλέπω κάποια πρόοδο αλλά έχουμε δουλειά ακόμα. Ειδικά στο θέμα αγόρι. Παλιότερα αν είχα κάποιο αγόρι μου έκαναν ψυχολογικό πολεμο επειδή δεν τους άρεσε. Μετα έφυγα για σπουδές κ έπαψα σιγά σιγά ν τους λέω τα προσωπικά μου. Πλέον κάνω αυτά που θέλω χωρίς να ξέρουν. Το γεγονός όμως ότι αν μάθουν κάτι θα γκρινιάζουν ή ότι κάθε φορά που βγαίνω με κάποιον πρέπει ν λεω ψέματα ότι ειμαι με φίλες κλπ με τσαντιζει. Μεγάλωσα κ δε γουστάρω έλεγχο. Πώς γίνεται να το καταλάβουν χωρίς να έχω τη γκρίνια τους κ να χαλιέμαι; θα ήθελα σοβαρές απαντήσεις. Κ μη μου πείτε πάλι να συζητήσω. Δεν καταλαβαίνουν. Μέχρι κ σε ψυχολόγο τους έχω ζητήσει να πάμε παλιότερα κ μου είχαν πει ότι δε χρειάζεται