ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να γράψω κάποιες φορές , έτσι ανώνυμα..Πολλά σκέφτομαι σαφώς χωρίς νόημα και ουσία..Είμαι από μονογονεϊκή οικογένεια...από θάνατο όχι από χωρισμό..πολλά χρόνια πριν.. Θεωρώ μετά από χρόνια ταβανοθεραπείας ότι τότε που ήμουν στην εφηβεία έπρεπε να με πάνε σε ψυχολόγο..ναί! Έβγαλα τις ανασφάλειες μου σε σχέσεις..έψαχνα τον πατέρα μου σε σχέσεις.. Αυτό το "είμαι εδώ,μην φοβάσαι, δεν θα αφήσω να σε πειράξει κανένας, όλα θα τα αντιμετωπίσουμε μαζί κοριτσάκι μου"... καλά, πάντα μόνη μου τα αντιμετώπιζα ... αλλά είχα την ψευδαίσθηση ότι δεν είμαι μόνη..Μία πρόταση ,πόσο μεγάλο νόημα έχει τελικα;Πρόσφατα σε μία σχέση 5 χρόνων έλεγα και ακόμα το λέω: δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εσένα.. και τσακ...μετά από ένα σοβαρό γεγονός συνειδητοποίησα ότι την ζω στην πραγματικότητα χωρίς αυτόν εδώ και χρόνια.Ρε όλα στο μυαλό είναι..όλα όμως.Αλλά στο μυαλό της πραγματικότητας..όχι στο μυαλό που θέλουμε εμείς να τα βλέπουμε..Εσείς μπορεί να το πείτε κυνισμό..εγώ θα το πώ επιβίωση!