28.1.2016 | 20:29
Η απουσια του πατερα...
Μεγαλωσα χωρις πατερα λογο θανατου και παρατηρω οτι μου εχει κανει κακο σε πολλα,μικρος δεν καταλαβαινα πολλα,ειμαι 20 πλεον,στα 18 αρχισα το καπνιζμα και μετα απο 1 χρονο και τον μπαφο ενω ημουν πολυ κατα σε αυτο το θεμα,ειμαι πολυ κλειστος χαρακτηρας τα κραταω ολα μεσα μου με αποτελεσμα να μου κανει πολυ κακο,με τις σχεσεις δεν τα παω καλα εχω παρατηρισει οτι οποια μαγαπαει και μου το διχνει δεν συμπεριφερομαι σωστα οπως θα επρεπε.Εχω αναρωτηθει απειρες φορες πως θα ηταν ο χαρακτηρας μου αν ζουσε ο πατερας μου,πιστευω τελιως διαφορετικος.Παλια που ημουν μικρος ημουν πολυ υσηχος και δεν προκαλουσα ποτε γιατι φοβομουν οτι αμα χτυπουσα καποιο παιδι θα εφερνε τον πατερα του ενω εγω δεν ειχα για να με προστατεψει.Απο αυτο πιστευω διαμορφωθηκε πολυ ο χαρακτηρας μου,πλεον οταν ειναι να μιλησω για κατι θα το σκευτω,δεν ειμαι αυθορμητος και δεν μπορω καθολου τις συγκρουσεις.θελω πολυ να αλλαξω τον χαρακτηρα μου αλλα το θεωρω αδυνατον,ισως χρειαστω ψυχολογο αλλα μου ειναι πολυ δυσκολο να ανοιχτω ακομα και εκει.Φανηκα πολυ δυνατος μεχρι τωρα στη ζωη μου αλλα δεν ξερω αν θα μπορεσω να αντεξω αλλο και να το ξεπερασω.