28.1.2016 | 20:30
Σε φοβάμαι
πλέον. Αυτή δυστυχώς είναι η μαύρη αλήθεια. Δεν ξέρω αν είσαι καλό παιδί ή εάν είσαι κ@λοπαίδι που κοιτάει μόνο την πάρτη του ολοκληρωτικά και μόνο. Μου έχεις δώσει τόσες αφορμές που έχω χάσει το μέτρημα. Και όταν φτάνει ένας άνθρωπος σε αυτό το σημείο, όπως εγώ, κάνει πίσω, πολύ πίσω και τον σιγοτρώει, γιατί δεν έχει το θάρρος να ρωτήσει, να ξεκαθαρίσει. Γιατί ναι μεν οι πράξεις φωνάζουν για πολλά, αλλά θέλω να τα (ξανα)ακούσω κιόλας, κατάμουτρα. Μόνο έτσι θα είμαι σίγουρη. Και λέω, αξίζει να το περνάω 4 χρόνια, αντί να πω, μακρυά κι αγαπημένοι και να βρω το δρόμο μου και την ευτυχία μου.Τόσο απλά και τόσο σύνθετα στο σκατομυαλό μου!Νομίζω ότι έφτασε η ώρα να πω ότι έχω πρόβλημα και χρήζω ψυχοθεραπείας, αντιμετώπιση της πραγματικότητας, αυτογνωσίας, αυτοπεποίθησης, θάρρους και άλλων που θα με βοηθήσουν να συνέλθω από αυτό το βάλτο.