ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχει περάσει ένας μήνας απο τότε που βγήκαμε το πρώτο μας ραντεβού... και εγώ συνεχίζω να σε σκέφτομαι... Δεν κάναμε σεξ. Συνεχιζω όμως να σκέφτομαι τα φιλιά που ανταλάξαμε, τα αστεια σου, τα ομορφα και έξυπνα κομπλιμέντα σου... Συνεχίζω να σε σκέφτομαι και είναι εξουθενωτικό!!!! Δεν έδωσες ποτέ σημεία ζωής. Γιατί; Επειδή δεν κάναμε σεξ; Επειδή δεν με γούσταρες; Αν δεν με γούσταρες τότε γιατι με φίλησες;Γιατί εξαφανίστηκες; Εδώ μπορώ να το εξομολογηθώ: Θέλω να μου στείλεις μήνυμα. Έστω και ένα μήνα μετά... Το θέλω τόσο πολύ.....Καταβάθος ξέρω πως ο μόνος λόγος που σε σκέφτομαι ακόμη, είναι επειδή πλήγωσες τον εγωισμό μου - ήσουν βλέπεις ο πρώτος και μοναδικός άντρας που -κατα μία έννοια- με 'απέρριψε', δεν μου έτυχε ξανά. Για αυτό σε σκέφτομαι ακόμη έτσι; Λόγο εγωισμού; Εννοώ... ποτέ δεν πίστεψα στον κεραυνοβόλο έρωτα... Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα... Σωστά?! Είναι τρομακτικό το πόσο εύκολα μπορείς να χάσεις το μυαλό σου-να κολλήσεις.. με έναν άγνωστο άνθρωπο....Θέλω να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Βγες απο το μυαλό μου.