ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καλημερα σε ολους εσας που διαβαζετε την αγγελια αυτη. ειμαι η Δ. στα 40 μου ετη. Ειμαι παντρεμενη και εχω 4 παιδια. 22-19-12-2χρ. Δεν εχω παει σχολειο, οποτε αν δειτε καποια λαθη, συγνωμη. εχω ενα παρα πολυ μεγαλο προβλημα. σας παρακαλαω, οποιος γνωριζει κατι ή μπορει καπως να με βοηθησει, ας μου το γραψει σε σχολιο. απλα επειδη δεν εχω λογαριασμο και δεν θα μπορεσω να σας απαντω απο κατω, αφηστε μου οσα πιο πολλα και αναλυτικα λεπτομερειακα στοιχεια γινετε. ο αντρας μου πλεον εχει μεταμορφωθει σε εναν ανεξελεγκτο αλητη. μαλωνει μαζι μου μολις του ζητησω γαλα για το μωρο. με χτυπαει μολις του πω πως εχει τελειωσει το χαρτι υγειας. καθε μερα φερνει μονο το φαγητο σε εμενα και τα παιδια μου(και αυτο μετρημμενο ως μεριδα ας πουμε)και μας βριζει με τα χειροτερα λογια που μπορει να υπαρξουν. εχει βρισει και τα παιδια μου πολλες φορες. εχει χτυπησει τα παιδια μου επισης, πολλες φορες. μας ακουει ολη η γειτονια. κανει φασαριες στις 1.2.4 τη νυχτα ενω ολοι κοιμομαστε. αρχιζει μουρμουραει επειδη σηκωνεται να φτιαξει ας πουμε γαλα στο παιδι. δεν σεβαιτε τιποτα. λειπει ολη την ημερα και ισχυριζεται πως παει στη δουλεια να μας φερει λεφτα να φαμε και τα λοιπα, και εν τελει ολη μερα ειναι στους γονεις του και τους εξυπηρετει πηγαινοφερνοντας τους σε σούερ μαρκετ, φαρμακειο κλπ. το κακο ειναι πως κανεις(πλην μερικων που ειδαν με τα ματια τους)δε μας πιστευει. δε μπορει να δεχθει κανεις πως αυτος ο ανθρωπος ο καλος ο σωστος,το καλο παιδι βρισει και χτυπαει τη κορη του ετων 12. δεν μπορει κανεις να δεχθει πως μου λεει ασχημα λογια και καταρες καθε μα καθε μερα επειδη θα ζητησω για το παιδι μου ενα σιροπι. ζουμε την απολυτη ψυχικη φθορα να το πω; ψυχικη οδυνη; νιωθω οτι θα με τρελανει. πρεπει να κανω κατι. αυτη η ιστορια παει 3 χρονια ακριβως. δεν κοιμομαστε μαζι εννοειται. πιστευω πως κατι αλλο του εχει κεντρισει το ενδιαφερον. το δεχομαι. αυτος ομως ειναι λογος να βρισει και να χτυπησει τα παιδια και τη γυναικα του; για ενα χαρτι υγειας; για ενα κιλο κιμα; για ενα σιροπι μια πανα; πιστευω πως πινει κατι κιολας γιατι η οικογενεια του εχει εμπλοκη με ουσιες. εξω δειχνει εναν τελειως αλλο χαρακτηρα. σημερα το πρωι του ειπα να παμε να δηλωσουμε τη βαφτηση του μωρου και τηλεφωνησε να ρωτησει αν μπορω να του κανω εξουσιωδοτηση.μου ειπε πως δε θελει ουτε να με βλεπει και δε με γουσταρει κλπ. συμφωνω και δε με νοιαζει καθολου γιατι πλεον τον μισω. του ειπα πως οταν προκειται για τα παιδια θα συννενοουμαστε γιατι ετσι πρεπει. και εδωσε μια μπουνια στη πορτα, μου ειπε να παω να γαμηθω, με χτυπησε στο προσωπο και αρχισε να λεει διαφορες καταρες. μου παταξε 15€ απο τα οποια εγω θελω γαλα πανε και αλοιφη για τα χερακια του μωρου μου. και φαγητο των παιδιων μου. κι απο πανω τραβαω αυτα που τραβαω. τα παιδια πλεον τον εχουν καταλαβει. ειναι τρελος. παθολογικα τρελος. δε του απαιτουμε τιποτα. δε του αντιμιλαμε. δε ζηταμε κατι. μονο ενα φαγητο κι αυτο μας βριζει. ο γιος μου ο μεγαλος δουλευει για 300€ το μηνα. του μιλησα. δε δεχαιτε να με βοηθησει γιατι εχει αδυναμια στο πατερα του. του ειπα να μιλησει με τον πατερα του και να του πει ευγενικα να σηκωθει μα φυγει απο το σπιτι, για ενα διαστημα γιατι πλεον μονο κακο μας κανει αυτη η συμβιωση και να φερνει μονο τα φαρμακα του παιδιου(το μωρο μου εχει σακχαρωδη διαβητη. ειναι ινσουλινοεξαρτιζομενο). δεν θελει, δεν μπορει, ενταξει. τα 300€ απο την αλλη που παιρνει δε του φτανουν ουτε καν του ιδιου. εχει καποια τσιγαρα, καποιο καφε με ενα φιλο του. τελος παντων δεν κατακρινω το παιδι μου. ο αλλος μου ο γιος ετων 19 δεν εργαζεται καπου. με βοηθαει διαφορετικα. τα λεμε και με χαλαρωνει ψυχολογικα. δεν μπορω με τιποτα να τα βγαλω περα με νοικι , τροφιμα, φαρμακα του παιδιου μου(αναγκαια.) απο τα 300€ του γιου μου. δεν μπορω να το ρισκαρω. γιατι απαξ και φυγω δεν θελω μα γυρισω ξανα. θελω να πατησω στα ποδια μου. και 300€ ειναι μονο τα φαρμακα του παιδιου μου μεσα για 2 εβδομαδες. αρα, ειμαι απολυτα εξαρτημμενη απο εκεινον. δυστυχως. μητερα πατερα δεν εχω. συγγενεις δεν εχω. χρηματα απο συνταξεις ειτε οτιδηποτε ειδος επιδοματος, δεν εχω. μου τα επαιρνει ολα. τη συνταξη του παιδιου μου την παιρνει. δεν εχω τιποτα τιποτα και πουθενα μα πουθενα να στηριχτω. ουτε σε ανθρωπο ουτε εχω τα χρηματα να κουνηθω. θελω να παω στον εισαγγελεα μα δε γνωριζω πως ακριβως γινεται η διαδικασια και αν θελει καποια χρηματα. μια κοπελα μου ειχε πει 200€. θελω με καποιο τροπο τουλαχιστον να τον φοβερισω με καποιο χαρτι που να λεει πως αν ξανα υποστουμε εγω η τα παιδια μου οδυνη ψυχικη και το αναφερουμε, τοτε αυτος θα συληφθει. το εχω ακουσει ξανα αυτο. μηπως το ονομαζουμε μετρα; δε γνωριζω πραγματικα. θελω καπως να τον φοβερισω. να γνωριζει εστω πως δεν εχει πλεον το δικαιωμα να μας βριζει και να μας χτυπαει. αλλα δεν εχω τα χρηματα. τι μπορω να κανω; σκεφτηκα να παω στο δημαρχειο να μιλησω για τη κατασταση μου. πως μπορει η ελλας να με βοηθησει στο να τον φοβερισω; σκεφτηκα να καταγγειλω την οικογενεια του για το εμποριο που κανουν. εκεινος ομως παιρνει τα χρηματα για τα φαρμακα του παιδιου μου απο τους γονεις του. επομενως, δεν μπορω να τους κανω κατι γιατι εγω μετα, δεν εχω χρηματα να τα αγορασω. και ειναι αναγκαια. η κορη μου πια οταν ακουει απο τη σκαλα που ανεβαινει τρεμει. εχει σχεδον μεινει απο απουσιες. τι μπορω να κανω με λιγα χρηματα ας πουμε οπως 50-70-100€; που μπορω να παω; πως μπορω να ζητησω βοηθεια; σας παρακαλω. βοηθηστε με.