ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.2.2016 | 00:56

Σκεψεις

Δεν ξερω τι μου συμβαινει... πολυ μιζερια, πολυ μοναξια και ας υπαρχουν καποια ατομα στην ζωη μου.. δεν μιλαω για τα κενα ατομα αλλα για ατομα που μ αγαπουν κ νοιαζονται για μενα ισως οχι οσο θα ηθελα ωστε να ικανοποιησω το εγω μου,,, μεσα απο την κρυφη εξομολογηση δεν θα ηθελα να αποκαλυφθω, δεν θα μ αρεσε να ξερει καποιος τις σκεψεις μου...δεν εχω κατι συγκεκριμενο που θελω να βγαλω απο μεσα μου.. απλως θα ελεγα οτι αισθανομαι ενα κενο,μια απογοητευση.. ποτε δεν ημουν ικανοποιημενη με τον εαυτο μου παντα περιμενα περισσοτερα απο αυτα που εκανα... ελλειψη εμπιστοσυνης ισως και παροτι το αναγνωριζω και προσπαθω να το διορθωσω ''να με αγαπησω οπως ειμαι η και να με βελτιωσω'' νιωθω οτι δεν ειμαι ικανα για τιποτα, αχρηστη, ξερω λιγο ντραμα κουιν αλλα δεν ειναι ακριβως ετσι... Απο που να αρχισω, γενικα θυμαμαι παντα μου αρεσε να εκφραζω με αυτο τον τροπο τις σκεψεις μου, γραφοντας τις, ισως λιγο εως πολυ μπερδεμενες..χωρις αρχη μεση τελος γιαυτο δεν θα μπορουσα να γραψω αρθρο παροτι θα μου αρεσε... τι αλλο να πω; ισως γινω κουραστικη...Λοιπον νομιζω πως ηρθε η ωρα να ξεκινησω και να μπω στο ψητο πραγμα δυσκολο , αν και ηδη αισθανομαι πολυ καλυτερα , αρχικα ειμαι φοιτητρια ισως και ασχετη πληροφορια.. Εχοντας την πρωτη μου εξεταστικη, βλεπω την αποτυχια και αναρρωτιεμαι τι θα κανω στην ζωη μου, πρωτη απογοητευση λοιπον... Επειτα ειναι που δεν εχω και ενα χομπι οχι οτι ειχα και ποτε μου για πολλους και διαφορους που δεν λεει να αναφαιρω γιατι θα εμβαθυνω πολυ, θα ανοιχτω πολυ και δεν το θελω..αληθεια αυτο που με βασανιζει δεν τολμω ουτε να το γραψω τελικα μετα απο τοσο προλογο θα το κρατησω μεσα μου ειδαλλως αυτο το ποστ δεν θα δημοσιευτει ποτε και απλα θα διαγραφει αλλα και αυτο να αποφασισω τελικα δεν νομιζω οτι θα χασει καποιος κατι... δεν θα μπω στην διαδικασια-κοπο να διαβασω τι εγραψα..το αφηνω σε οποιον μπει στον κοπο και φτασει μεχρι το τελος, το βρισκω χλομο, νομιζω πως εχω γραψει τοσες λεξεις χωρις νοημα μπατ ιιτσ οκ. Τελικα αξιζει να ζεις; Τοσος πονος τοσες δυσκολιες σκατα τα εχουμε κανει, ολα περιστρεφονται γυρω απο τα χρηματα,σκατα. Δεν εχω εναν ανθρωπο δικο μου...Τελος
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon