3.2.2016 | 20:55
το υπερεγω μου
ειμαι τερμα εγωιστρια, τοσο εγωιστρια που αλλοι μπορει να υποφερουν και να μη δωσω σημασια, να μη νοιωσω τιποτα..το παρατηρησα αυτο τωρα τελευταια στη σχεση μου.. ειμαστε στα χωρισματα με το αγορι μου ομως τον θελω παρα πολυ και θελω να χει μονο εμενα και καμια αλλη! στη σκεψη οτι μπορει να τον ακουμπαει αλλη τρελαινομαι!τον θελω μονο για μενα! να ζει να κοιμαται να αναπνεει μονο για μενα!ειμαι τρελη για αυτον.. ομως εγω ειμαι τοσο εγωιστρια που θελω να βγαινω, να γνωριζω γκομενους,να περναω καλα και ας μη τι αλλο το αγορι μου να μην κανει τιποτα!να μην βγαινει! να μην πινει! να χει μονο εμενα! εγω να κανω τη ζωαρα μου και αυτος τιποτα! δεν παω καλαααααααθελω γιατρο.μηπως τελικα να παω σε ψυχολογο?ειναι αγαπη ή εμμονη αυτο?