ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η κοπελα μου ολο με βριζει. Στις αρχες ολο ωραια λογια, εδω και 4 μηνες πανικος..(εγραψα και αλλη εξομολογηση αλλα απο τη συγχυση δε βγαλατε ακρη).Πριν 11 μηνες φιληθηκαμε.. Ολα καλα... Μονο που εμφανιζοταν ο πρωην μου (μολις ειχα χωρισει επειδη με κερατωσε, ο αλλος δεν το δεχτηκε προφανως χαλαρα, με επαιρνε καθε μερα τηλ.κλπ!).. Εκεινη στα τηλεφωνηματα του αντιδρουσε ειτε με φωνες σε μενα, ειτε με χαστουκακια σε μενα ενιοτε, γιατι σηκωσα το τηλ.κλπ...Δεν ηθελα να τη παρατησω, καλα καλα δεν αρχισε κατι μαζι μας...ΚΑι ειδικα και εναν μαλακα που με κερατωσε!Δεν ηθελα να μη μιλαω καθολου με πρωην... Γενικα καλος ανθρωπος και ο μονος που ειχα στηζ ωη μου.. (φιλος, γκομενος, παρτενερ σε δουλεια κ.λπ).Αγχος αγχος αγχος που το καταπινα η ολη ιστορια. Γενικα, για να βρω ηρεμια εκοψα τα παντα και ασσχολιομουν μονο μαζι της. Εξαλλου αυτο ηθελε για να ειναι ευχαριστημενη και να μη φωναζει...Επι 11 μηνες παω στο γυμναστηριο που παει, τις ωρες που παει.. Εχω χαλασει 1800 ευρω στο να πληρωνω βενζινες για να πηγαινω σπιτι της, βολτα, να την παιρνω απο το σπιτι της να τη πηγαινω σπιτι της.. Οι γονεις μου δεν ειχαν και εβγαζα απο τα ετοιμα μου που δουλεψα επι 2 χρονια.. Αυτα τα λεφτα ειχα ολα κι ολα.. Τα λεφτα της ελευθεριας μου! Τα μαζευα για να φυγω εξω ή για να μεινω μονη μου.. Ουτε ενα ευχαριστω! ΒΑσικα χεστο το ευχαριστω... να εκτιμησει.. Αυτο. Οπως εκτιμαω εγω τα φαγητα που μου μαγειρευε, τα σεντονια της που με σκεφπαζανε και αλλα τοσα...Το θεμα ειναι πως, μολις πω κατι που δεν της αρεσει, αμεσως να με φωναξει και να με βρισει... ('τι θες μωρε βλαμμενη, "τι θες μωρη χαζη, "καλα ηλιθιο εισαι κοριτσι μου;").Αυτο. Ειναι μικρη. 21. Ειμαι 28.Εχω μολις χωρισει ενα χρονο πριν απο μεγαλη σχεση. Αλλη σχεση δεν ειχα πριν. Ειμαι γεματη απωθημενα.. Θελω να ζησω ερωτες.. θελω να γνωρισω κοσμο.. Θελω να βγαινω να φλερταρω να μιλαω με ολους.. Και με τον πρωην θελω ναι.. Γτ οχι..; ΤΟ θεμα μου ειναι οτι ημουν πολυ ερωτευμενη μαζι της... Αλλα απο Οκτωβριο που βρηκε δουλεια, ολο νευρα.. Τωρα χαλαρωσε λιγο παλι... Αλλα παλι μου τη λεει οταν δεν της αρεσει κατι. Εχω αλλαξει, απανταω και εγω ειλιρκινα, αρχιζει καπως να μαζευται...Το θεμα μου ειναι οτι κουραστηκα ομως.. Θελω να ζησω την ελευθερια μου.Θελω αυτα που ειπα πριν.δεν θελω να ειμαι η μαμα ενος κοριτσιου.Αν βρω κοριτσι αλλο αγορι αλλο δε ξερω... Να μπορω να βρω.Σεξουαλικα δεν με ακουμπαει.. και ναι μου λειπει και αυτο.... Αρκετα! Και με την αλλη σχεση το ειχα στερηθει λογω της μανας του ολο μαζι μας...Δλδ ποτε θα ζησω;Θελω να περασω μια 2ετια ζωηςς ελευθερης να μπορω να πω μετα οτι γνωριζω κατι σοβαρο να κανω και οικογενεια. Αν φαω ολα μου τα νιατια ταιζοντας φιλοδοξιες μαμοθρεφτων και θρεφοντας συνειδησεις εγωιστικες, θα ξυπνησω 40 και καλημερα σας...!!Κουραστηκα..Εχω πει για χωρισμο αλλα το παει στη πλακα...ΠΑνω σε φωνες κλεισαμε τηλ.και της εγραψα να χωρισουμε δεν παει αλλο.. Τ επομενο πρωι ΚΥΡΙΑ! Ολα τελεια...Δεν εξρω τι θελει απο μενα.. Αφου μεσα στα νευρα ειναι συνεχεια...Μαμα εχει...Δεν ξερω γτ τρεφεται ετσι απο εμενα...Αλλα θελω να φυγω και φοβαμαι...